diff options
Diffstat (limited to 'el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml')
| -rw-r--r-- | el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml | 1832 |
1 files changed, 0 insertions, 1832 deletions
diff --git a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml b/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml deleted file mode 100644 index f5e07f7f9d..0000000000 --- a/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/x11/chapter.sgml +++ /dev/null @@ -1,1832 +0,0 @@ -<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7" standalone="no"?> -<!-- - - Το Εγχειρίδιο του FreeBSD: Το Σύστημα X Window - - The FreeBSD Greek Documentation Project - - $FreeBSD$ - - %SOURCE% en_US.ISO8859-1/books/handbook/x11/chapter.sgml - %SRCID% 39176 - ---> - -<chapter id="x11"> - <chapterinfo> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Ken</firstname> - <surname>Tom</surname> - <contrib>Ανανεώθηκε για τον X11 server του X.Org από τον </contrib> - </author> - <author> - <firstname>Marc</firstname> - <surname>Fonvieille</surname> - </author> - </authorgroup> - </chapterinfo> - - <title>Το Σύστημα X Window</title> - - <sect1 id="x11-synopsis"> - <title>Σύνοψη</title> - - <para>Το &os; χρησιμοποιεί το X11 για να παρέχει στους χρήστες - ένα ισχυρό γραφικό περιβάλλον εργασίας. Το περιβάλλον X11 - είναι μια υλοποίηση ανοικτού κώδικα του συστήματος X Window που - υλοποιείται στο <application>&xorg;</application> (καθώς και σε άλλο - λογισμικό που δεν περιγράφεται εδώ). Η προεπιλεγμένη και επίσημη - διανομή του X11 είναι το <application>&xorg;</application>, ο X11 - server που αναπτύχθηκε από το X.Org Foundation με άδεια χρήσης αρκετά - όμοια με αυτή που χρησιμοποιείται από το &os;. Υπάρχουν επίσης - διαθέσιμοι εμπορικοί X servers για το &os;.</para> - - <para>Για περισσότερες πληροφορίες που σχετίζονται με τις κάρτες γραφικών - που υποστηρίζονται από το περιβάλλον X11, δείτε την δικτυακή - τοποθεσία <ulink url="http://www.x.org/">&xorg;</ulink>.</para> - - <para>Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε:</para> - - <itemizedlist> - <listitem> - <para>Τα διάφορα τμήματα του συστήματος X Window, και πως - συνεργάζονται μεταξύ τους.</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε το περιβάλλον X11.</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε διαφορετικούς - διαχειριστές παραθύρων (window managers).</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Πως να χρησιμοποιήσετε &truetype; γραμματοσειρές στο X11.</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας για σύνδεση (login) μέσω - γραφικού περιβάλλοντος (<application>XDM</application>).</para> - </listitem> - </itemizedlist> - - <para>Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει:</para> - - <itemizedlist> - <listitem> - <para>Να ξέρετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου - κατασκευαστή (<xref linkend="ports"/>).</para> - </listitem> - </itemizedlist> - </sect1> - - <sect1 id="x-understanding"> - <title>Κατανόηση του περιβάλλοντος X11</title> - - <para>Η χρήση του περιβάλλοντος X11 για πρώτη φορά μπορεί να προκαλέσει - μια μικρή ταραχή σε όποιον έχει συνηθίσει σε άλλα γραφικά περιβάλλοντα, - όπως τα µsoft.windows; ή το &macos;.</para> - - <para>Γενικά, δεν είναι απαραίτητο να καταλαβαίνετε με κάθε λεπτομέρεια - των διαφόρων τμημάτων του X11 και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. - Κάποιες βασικές γνώσεις όμως, είναι χρήσιμες και βοηθούν στο να - εκμεταλλευτείτε καλύτερα τις δυνατότητες του X11.</para> - - <sect2> - <title>Γιατί λέγεται X11 το περιβάλλον εργασίας;</title> - - <para>Το X δεν είναι το πρώτο περιβάλλον εργασίας που γράφτηκε για - συστήματα &unix;, αλλά είναι σήμερα το πιο δημοφιλές. Η αρχική ομάδα - ανάπτυξης του X είχε δουλέψει σε ένα άλλο σύστημα πριν γράψει το X. - Το όνομα του παλιότερου συστήματος ήταν <quote>W</quote> (από την - Αγγλική λέξη <quote>window</quote>). Το γράμμα X ήταν απλά το επόμενο - γράμμα στο Λατινικό αλφάβητο.</para> - - <para>Μπορείτε να αναφέρεσθε στο X με τα - ονόματα <quote>X</quote>, <quote>X Window - System</quote>, <quote>X11</quote>, καθώς και με μερικούς άλλους - όρους. Προσοχή όμως: κάποιοι άνθρωποι θεωρούν προσβλητικό τον - όρο <quote>X Windows</quote>. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με - αυτό, δείτε τη σελίδα manual &man.X.7;.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Το Μοντέλο Πελάτη/Διακομιστή των X11</title> - - <para>Το περιβάλλον X11 έχει σχεδιαστεί από την αρχή έτσι ώστε να έχει - εγγενή δικτυακή υποστήριξη, με βάση ένα - μοντέλο <quote>πελάτη-διακομιστή</quote>.</para> - - <para>Στο μοντέλο λειτουργίας του X11, ο <quote>διακομιστής X</quote> - εκτελείται στον υπολογιστή στον οποίο έχει συνδεθεί το πληκτρολόγιο, η - οθόνη και το ποντίκι. Ο διακομιστής X είναι υπεύθυνος για τη - διαχείριση της οθόνης, της εισόδου από το πληκτρολόγιο, το ποντίκι, - και άλλες συσκευές εισόδου ή εξόδου (για παράδειγμα, μια - <quote>ταμπλέτα</quote> μπορεί να χρησιμοποιείται ως συσκευή εισόδου - και ένας video-προβολέας ως εναλλακτική συσκευή εξόδου). - Κάθε εφαρμογή X (π.χ. το <application>XTerm</application> ή το - <application>&netscape;</application>) είναι ένας - <quote>πελάτης</quote>. Ένας πελάτης στέλνει μηνύματα στον διακομιστή - όπως <quote>Παρακαλώ σχεδίασε ένα παράθυρο σε αυτές τις - συντεταγμένες</quote>, και ο διακομιστής στέλνει πίσω μηνύματα όπως - <quote>Ο χρήστης μόλις πάτησε το πλήκτρο OK</quote>.</para> - - <para>Σε ένα σπίτι ή ένα μικρό γραφείο, ο διακομιστής και οι πελάτες - X συχνά εκτελούνται στον ίδιο υπολογιστή. Όμως, είναι απόλυτα εφικτό - να εκτελείται ο διακομιστής X σε έναν λιγότερο ισχυρό επιτραπέζιο - υπολογιστή, και να εκτελούνται οι εφαρμογές X (οι πελάτες) σε ένα, ας - πούμε, ισχυρό και ακριβό μηχάνημα που εξυπηρετεί το γραφείο. Σε αυτό - το σενάριο η επικοινωνία μεταξύ των πελατών X και του διακομιστή - γίνεται μέσω δικτύου.</para> - - <para>Αυτό προκαλεί σύγχυση σε ορισμένους, επειδή η ορολογία του X είναι - ακριβώς αντίθετη από ότι περίμεναν. Οι χρήστες συνήθως περιμένουν ο - <quote>διακομιστής X</quote> να είναι ένα μεγάλο ισχυρό μηχάνημα σε - ένα δωμάτιο και ο <quote>πελάτης X</quote> να είναι το μηχάνημα του - γραφείου τους.</para> - - <para>Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ο διακομιστής X είναι το μηχάνημα - με την οθόνη και το πληκτρολόγιο, και οι πελάτες X είναι τα - προγράμματα που εμφανίζουν τα παράθυρα.</para> - - <para>Δεν υπάρχει τίποτα στο πρωτόκολλο που να αναγκάζει τα μηχανήματα - των πελατών και του διακομιστή να εκτελούνται στο ίδιο λειτουργικό - σύστημα, ή ακόμη να εκτελούνται στον ίδιο τύπο υπολογιστή. Είναι - απόλυτα εφικτό να εκτελείται ένας διακομιστής X στα - µsoft.windows; ή στο &macos; της Apple, και υπάρχουν διαθέσιμες - διάφορες ελεύθερες και εμπορικές εφαρμογές που κάνουν ακριβώς - αυτό.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Ο Διαχειριστής Παραθύρων</title> - - <para>Η φιλοσοφία σχεδιασμού του X μοιάζει πολύ με την φιλοσοφία - σχεδιασμού του &unix;, <quote>εργαλεία, όχι πολιτική</quote>. Αυτό - σημαίνει ότι το X δεν προσπαθεί να υπαγορεύσει πως θα υλοποιηθεί μια - εργασία. Αντίθετα, παρέχονται εργαλεία στον χρήστη, και είναι δική - του ευθύνη να αποφασίσει πως θα τα χρησιμοποιήσει.</para> - - <para>Αυτή η φιλοσοφία επεκτείνεται στο ότι το X δεν υπαγορεύει πως - πρέπει να εμφανίζονται τα παράθυρα στην οθόνη, πως θα μετακινηθούν με - το ποντίκι, τι συνδυασμοί πλήκτρων πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να - μετακινηθούμε μεταξύ των παραθύρων (π.χ., - <keycombo action="simul"> - <keycap>Alt</keycap> - <keycap>Tab</keycap> - </keycombo>, στην περίπτωση των µsoft.windows;), πώς πρέπει να - μοιάζουν οι μπάρες τίτλων σε κάθε παράθυρο, αν θα έχουν ή όχι πλήκτρα - κλεισίματος πάνω τους, κ.o.κ.</para> - - <para>Αντίθετα, το X αναθέτει αυτήν την ευθύνη σε μία εφαρμογή που - ονομάζεται <quote>Διαχειριστής Παραθύρων</quote>. Υπάρχουν πάρα - πολλοί διαχειριστές παραθύρων διαθέσιμοι για το περιβάλλον X. - Ορισμένοι από αυτούς είναι οι: - <application>AfterStep</application>, - <application>Blackbox</application>, <application>ctwm</application>, - <application>Enlightenment</application>, - <application>fvwm</application>, <application>Sawfish</application>, - <application>twm</application>, - <application>Window Maker</application>, και πολλοί άλλοι. Κάθε ένας - από αυτούς τους διαχειριστές παραθύρων έχει διαφορετική αίσθηση και - εμφάνιση. Μερικοί από αυτούς υποστηρίζουν - <quote>εικονικές επιφάνειες εργασίας</quote>, μερικοί επιτρέπουν - προσαρμοσμένους συνδυασμούς πλήκτρων για την διαχείριση της - επιφάνειας εργασίας, μερικοί έχουν ένα πλήκτρο <quote>Start</quote> ή - κάτι παρόμοιο, μερικοί υποστηρίζουν <quote>θέματα</quote> (themes), - επιτρέποντας την ολοκληρωτική αλλαγή εμφάνισης με την εφαρμογή ενός - νέου θέματος. Οι διαχειριστές παραθύρων που έχουμε αναφέρει ως τώρα, - και πολλοί άλλοι, είναι διαθέσιμοι στην κατηγορία - <filename>x11-wm</filename> της Συλλογής των Ports.</para> - - <para>Επιπλέον, τα δύο πιο δημοφιλή ολοκληρωμένα περιβάλλοντα εργασίας, - το <application>KDE</application> και - το <application>GNOME</application>, έχουν τον δικό τους διαχειριστή - παραθύρων που είναι ενσωματωμένος με το υπόλοιπο περιβάλλον - εργασίας.</para> - - <para>Κάθε διαχειριστής παραθύρων έχει επίσης και διαφορετικό μηχανισμό - ρύθμισης: μερικοί ρυθμίζονται συμπληρώνοντας με χειροκίνητο τρόπο ένα - αρχείο ρυθμίσεων, άλλοι διαθέτουν γραφικά εργαλεία για τις - περισσότερες ρυθμίσεις. Υπάρχει ακόμα κι ένας - (<application>Sawfish</application>) που έχει αρχείο ρυθμίσεων - γραμμένο σε μια διάλεκτο της γλώσσας Lisp.</para> - - <note> - <title>Πολιτική Εστίασης</title> - - <para>Άλλο ένα θέμα για το οποίο είναι υπεύθυνος ο διαχειριστής - παραθύρων είναι η <quote>πολιτική εστίασης</quote> του ποντικιού. - Κάθε σύστημα παραθύρων χρειάζεται κάποιο τρόπο επιλογής του - παραθύρου που θα δέχεται αυτά που πληκτρολογούνται, και θα πρέπει - να φαίνεται κάπως ότι αυτό το παράθυρο είναι ενεργό.</para> - - <para>Μία γνωστή πολιτική εστίασης λέγεται - <quote>click-to-focus</quote>. Αυτό το μοντέλο χρησιμοποιείται στα - µsoft.windows;, όπου ένα παράθυρο γίνεται ενεργό αν δεχτεί ένα - πάτημα του ποντικιού.</para> - - <para>Το X δεν υποστηρίζει καμία συγκεκριμένη πολιτική εστίασης. - Αντίθετα, ο διαχειριστής παραθύρων ελέγχει ποίο παράθυρο έχει - εστιαστεί κάθε στιγμή. Διαφορετικοί διαχειριστές παραθύρων - υποστηρίζουν διαφορετικές μεθόδους εστίασης. Όλοι τους - υποστηρίζουν την μέθοδο click to focus, και οι περισσότεροι από - αυτούς υποστηρίζουν και αρκετές άλλες.</para> - - <para>Οι πιο δημοφιλείς μέθοδοι εστίασης είναι:</para> - - <variablelist> - <varlistentry> - <term>focus-follows-mouse</term> - - <listitem> - <para>Το παράθυρο που βρίσκεται κάτω από τον δείκτη του - ποντικιού είναι το παράθυρο που έχει την εστίαση. - Το ενεργό παράθυρο δεν είναι απαραίτητο να είναι αυτό που - βρίσκεται πάνω από όλα τα άλλα. Η εστίαση αλλάζει με την - στόχευση ενός άλλου παραθύρου, χωρίς να είναι απαραίτητο το - κλικ πάνω του.</para> - </listitem> - </varlistentry> - - <varlistentry> - <term>sloppy-focus</term> - - <listitem> - <para>Αυτή η πολιτική είναι μια μικρή επέκταση του - focus-follows-mouse. Με την πολιτική εστίασης - focus-follows-mouse, αν το ποντίκι βρεθεί πάνω από το αρχικό - (root) παράθυρο (ή το παρασκήνιο) δεν υπάρχει εστίαση σε - κανένα παράθυρο, και ότι πληκτρολογείται απλώς χάνεται. Με τη - sloppy-focus, η εστίαση αλλάζει μόνο αν ο δείκτης βρεθεί πάνω - από ένα νέο παράθυρο, και όχι όταν φεύγει από το τρέχον - παράθυρο.</para> - </listitem> - </varlistentry> - - <varlistentry> - <term>click-to-focus</term> - - <listitem> - <para>Το ενεργό παράθυρο επιλέγεται με κλικ του ποντικιού. Το - παράθυρο τότε <quote>ανασηκώνεται</quote>, και εμφανίζεται - μπροστά από όλα τα άλλα παράθυρα. Ότι πληκτρολογηθεί θα - οδηγηθεί σε αυτό το παράθυρο, ακόμα και αν ο δείκτης - μετακινηθεί σε άλλο παράθυρο.</para> - </listitem> - </varlistentry> - </variablelist> - - <para>Πολλοί διαχειριστές παραθύρων υποστηρίζουν ακόμα πιο εξωτικές - πολιτικές εστίασης, καθώς και παραλλαγές των παραπάνω. - Συμβουλευθείτε την τεκμηρίωση του εκάστοτε διαχειριστή παραθύρων για - περισσότερες λεπτομέρειες.</para> - </note> - </sect2> - - <sect2> - <title>Γραφικά Στοιχεία Διεπαφής (Widgets)</title> - - <para>Η προσέγγιση του X να διαθέτει εργαλεία και όχι να υπαγορεύει τον - τρόπο χρήσης τους, διευρύνεται και στα γραφικά στοιχεία διεπαφής - (widgets) που φαίνονται στην οθόνη σε κάθε εφαρμογή.</para> - - <para>Τα <quote>widgets</quote> είναι ένας όρος για - όλα τα αντικείμενα στο περιβάλλον του χρήστη που μπορεί κάποιος να - κάνει κλικ ή να τα χειριστεί με κάποιον τρόπο: πλήκτρα, πλαίσια - επιλογής, πλήκτρα εναλλαγής, εικονίδια, λίστες, και άλλα. Τα - µsoft.windows; τα ονομάζουν - <quote>controls (χειριστήρια)</quote>.</para> - - <para>Τα µsoft.windows; και το &macos; της Apple έχουν και τα δύο - πολύ αυστηρή πολιτική γραφικών στοιχείων διεπαφής. Οι προγραμματιστές - εφαρμογών πρέπει υποτίθεται να εξασφαλίσουν ότι οι εφαρμογές τους - θα έχουν κοινή αίσθηση και εμφάνιση (look and feel). Στο X, δεν - θεωρήθηκε απαραίτητο να γίνει επιβολή ενός συγκεκριμένου στυλ - γραφικών, ή να τεθούν κάποια υποχρεωτικά γραφικά στοιχεία - διεπαφής.</para> - - <para>Σαν αποτέλεσμα, μην περιμένετε τις εφαρμογές για X να έχουν κοινή - εμφάνιση. Υπάρχουν διάφορες δημοφιλείς συλλογές γραφικών στοιχείων - διεπαφής και παραλλαγές τους, συμπεριλαμβανομένης και της αυθεντικής - Athena συλλογής γραφικών στοιχείων διεπαφής του MIT, - <application>&motif;</application> (παραλλαγή της οποίας είναι και η - συλλογή γραφικών στοιχείων διεπαφής των µsoft.windows;, με λοξές - γωνίες και τρεις διαβαθμίσεις του γκρι), το - <application>OpenLook</application>, και άλλα.</para> - - <para>Οι περισσότερες νέες X εφαρμογές σήμερα χρησιμοποιούν μια συλλογή - γραφικών στοιχείων διεπαφής με μοντέρνα εμφάνιση, είτε το Qt, που - χρησιμοποιείται από το <application>KDE</application>, είτε το GTK+, - που χρησιμοποιείται από το <application>GNOME</application>. - Από αυτή την άποψη, υπάρχει κάποια σύγκλιση στην εμφάνιση του &unix; - desktop, το οποίο οπωσδήποτε κάνει τα πράγματα ευκολότερα για τον - νέο χρήστη.</para> - </sect2> - </sect1> - - <sect1 id="x-install"> - <title>Εγκατάσταση του X11</title> - - <para>Το <application>&xorg;</application> είναι η προεπιλεγμένη υλοποίηση - X11 για το &os;. Το <application>&xorg;</application> είναι - ο διακομιστής Χ της υλοποίησης X Window System του X.Org Foundation, - και είναι ανοικτού κώδικα. Ο <application>&xorg;</application> είναι - βασισμένος στον κώδικα του - <application>&xfree86 4.4RC2</application> και του X11R6.6. - Η έκδοση του <application>&xorg;</application> που διατίθεται - από την Συλλογή των Ports του &os; είναι η &xorg.version;.</para> - - <para>Για να μεταγλωττίσετε και να εγκαταστήσετε το - <application>&xorg;</application> από την Συλλογή των Ports:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/xorg</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <note> - <para>Για να μεταγλωττίσετε ολόκληρο το - <application>&xorg;</application> σιγουρευθείτε ότι έχετε το λιγότερο - 4 GB ελεύθερο χώρο διαθέσιμο.</para> - </note> - - <para>Εναλλακτικά, το X11 μπορεί να εγκατασταθεί άμεσα από πακέτα. - Υπάρχουν διαθέσιμα έτοιμα πακέτα του Χ11 για χρήση με το εργαλείο - &man.pkg.add.1;. Αν χρησιμοποιήσετε τη δυνατότητα του &man.pkg.add.1; - για λήψη μέσω δικτύου, δεν θα πρέπει στην γραμμή εντολών να δώσετε τον - αριθμό έκδοσης (version number) του πακέτου. Το &man.pkg.add.1; θα - <quote>κατεβάσει</quote> αυτόματα την τελευταία έκδοση της - εφαρμογής.</para> - - <para>Έτσι, για να γίνει η λήψη και η εγκατάσταση του - <application>&xorg;</application>, απλώς εκτελέστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r xorg</userinput></screen> - - <note> - <para>Τα παραπάνω παραδείγματα θα εγκαταστήσουν ολόκληρη την διανομή - X11 που περιλαμβάνει διακομιστές, πελάτες, γραμματοσειρές κλπ. - Διατίθενται επίσης ξεχωριστά, τμηματικά πακέτα και ports για το - X11.</para> - - <para>Για να εγκαταστήσετε την ελάχιστη δυνατή διανομή X11, μπορείτε - εναλλακτικά να χρησιμοποιήσετε το port <filename - role="package">x11/xorg-minimal</filename>.</para> - </note> - - <para>Το υπόλοιπο του κεφαλαίου θα σας εξηγήσει πως ρυθμίζεται το - X11, και πως να στήσετε ένα παραγωγικό desktop περιβάλλον.</para> - </sect1> - - <sect1 id="x-config"> - <sect1info> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Christopher</firstname> - <surname>Shumway</surname> - <contrib>Συνεισφορά του </contrib> - <!-- July 2001 --> - </author> - </authorgroup> - </sect1info> - - <title>Ρύθμιση του X11</title> - - <indexterm><primary>&xorg;</primary></indexterm> - <indexterm><primary>X11</primary></indexterm> - - <sect2> - <title>Πριν ξεκινήσετε</title> - - <para>Στις περισσότερες περιπτώσεις, το Χ11 ρυθμίζεται αυτόματα. - Αν το σύστημα σας είναι παλιό ή διαθέτει εξεζητημένα εξαρτήματα, - θα είναι χρήσιμο να μαζέψετε κάποιες επιπλέον πληροφορίες σχετικά - με το υλικό σας πριν ξεκινήσετε τη ρύθμιση.</para> - - <itemizedlist> - <listitem><para>Συχνότητες λειτουργίας της οθόνης σας</para></listitem> - <listitem><para>Chipset της κάρτας γραφικών</para></listitem> - <listitem><para>Μνήμη της κάρτας γραφικών</para></listitem> - </itemizedlist> - - <indexterm> - <primary>οριζόντιος ρυθμός ανανέωσης</primary> - <see>οριζόντια συχνότητα συγχρονισμού</see> - </indexterm> - <indexterm><primary>ρυθμός ανανεώσης</primary></indexterm> - <indexterm> - <primary>κατακόρυφος ρυθμός ανανέωσης</primary> - <see>ρυθμός ανανέωσης</see> - </indexterm> - - <para>Η ανάλυση της οθόνης και ο ρυθμός ανανέωσης προσδιορίζονται - από τις οριζόντιες και κατακόρυφες συχνότητες συγχρονισμού της - οθόνης. Σχεδόν όλες οι οθόνες υποστηρίζουν αυτόματη ανίχνευση - αυτών των τιμών. Κάποια μοντέλα δεν παρέχουν αυτές τις τιμές - τις οποίες θα πρέπει να βρείτε στο εγχειρίδιο της οθόνης ή στην - ιστοσελίδα του κατασκευαστή.</para> - - <para>Το chipset (ολοκληρωμένο κύκλωμα) της κάρτας γραφικών ανιχνεύεται - επίσης αυτόματα και χρησιμοποιείται για να επιλεγεί το κατάλληλο - πρόγραμμα οδήγησης. Είναι ωστόσο χρήσιμο να γνωρίζετε το μοντέλο - για την περίπτωση που η αυτόματη ανίχνευση δεν είναι επιτυχής.</para> - - <para>Η μνήμη της κάρτας γραφικών καθορίζει την ανάλυση και το βάθος - χρώματος στο οποίο μπορεί να δουλέψει το σύστημα.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Ρύθμιση του X11</title> - - <para>Το <application>&xorg;</application> - χρησιμοποιεί το <acronym>HAL</acronym> για την - αυτόματη ανίχνευση του πληκτρολογίου και του ποντικιού. Τα ports - <filename role="package">sysutils/hal</filename> και - <filename role="package">devel/dbus</filename> εγκαθίστανται ως - εξαρτήσεις του <filename role="package">x11/xorg</filename>, αλλά - θα πρέπει να ενεργοποιηθούν με τις ακόλουθες εγγραφές στο - <filename>/etc/rc.conf</filename>:</para> - - <programlisting>hald_enable="YES" -dbus_enable="YES"</programlisting> - - <para>Θα πρέπει να ξεκινήσετε τις υπηρεσίες αυτές (είτε χειροκίνητα, - είτε κάνοντας επανεκκίνηση) πριν συνεχίσετε με τη ρύθμιση ή την - χρήση του <application>&xorg;</application>.</para> - - <para>Το <application>&xorg;</application> - μπορεί συχνά να λειτουργήσει χωρίς καμιά επιπλέον ρύθμιση, γράφοντας - απλώς στη γραμμή εντολών:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>startx</userinput></screen> - - <para>Σε κάποιες περιπτώσεις, η αυτόματη ρύθμιση μπορεί να μη - λειτουργήσει σωστά, ή να μη ρυθμίσει τις συσκευές ακριβώς όπως - επιθυμείτε. Στις περιπτώσεις αυτές, θα χρειαστεί να κάνετε - χειροκίνητες ρυθμίσεις.</para> - - <note> - <para>Κάποια γραφικά περιβάλλοντα, όπως το - <application>GNOME</application> το - <application>KDE</application> ή το <application>XFCE</application>, - διαθέτουν εργαλεία που επιτρέπουν στο χρήστη να ρυθμίσει με εύκολο - τρόπο διάφορες παραμέτρους της οθόνης, όπως η ανάλυση. Αν η - προεπιλεγμένη ρύθμιση δεν είναι αποδεκτή, και σκοπεύετε να - εγκαταστήσετε κάποιο από αυτά τα περιβάλλοντα, μπορείτε να - συνεχίσετε με την εγκατάσταση του, και να ολοκληρώσετε τις ρυθμίσεις - σας χρησιμοποιώντας το κατάλληλο γραφικό εργαλείο.</para> - </note> - - <para>Το πρώτο βήμα είναι η δημιουργία ενός αρχικού αρχείου ρυθμίσεων. - Ως root, απλώς εκτελέστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>Xorg -configure</userinput></screen> - - <para>Αυτό θα δημιουργήσει ένα πρότυπο αρχείο ρυθμίσεων του X11 στον - κατάλογο <filename>/root</filename> με το όνομα - <filename>xorg.conf.new</filename> (είτε χρησιμοποιήσετε το - &man.su.1; είτε συνδεθείτε απευθείας, η μεταβλητή καταλόγου - <envar>$HOME</envar> αλλάζει δείχνοντας τον κατάλογο του root). Το - X11 θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει το υποσύστημα γραφικών του συστήματος - και να δημιουργήσει ένα αρχείο ρυθμίσεων που θα φορτώνει τους σωστούς - οδηγούς συσκευών για το υλικό που ανιχνεύθηκε στο σύστημα σας.</para> - - <para>Το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος των υπάρχοντων ρυθμίσεων - για να επιβεβαιώσετε ότι το <application>&xorg;</application> - λειτουργεί με το υποσύστημα γραφικών του συστήματος σας. - Πληκτρολογήστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>Xorg -config xorg.conf.new -retro</userinput></screen> - - <para>Εάν εμφανιστεί ένα μαύρο και γκρι πλέγμα και ένας δείκτης - ποντικιού με μορφή X, η ρύθμιση ήταν επιτυχής. Για να τερματίσετε - τη δοκιμή, μεταβείτε στην εικονική κονσόλα από την οποία την - ξεκινήσατε, πιέζοντας - <keycombo action="simul"> - <keycap>Ctrl</keycap> - <keycap>Alt</keycap> - <keycap>F<replaceable>n</replaceable></keycap> - </keycombo> (<keycap>F1</keycap> για την πρώτη εικονική κονσόλα) και - πιέστε - <keycombo action="simul"> - <keycap>Ctrl</keycap> - <keycap>C</keycap> - </keycombo>.</para> - - <note> - <para>Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τον συνδυασμό πλήκτρων - <keycombo action="simul"> - <keycap>Ctrl</keycap> - <keycap>Alt</keycap> - <keycap>Backspace</keycap> - </keycombo> για τον τερματισμό του προγράμματος. Για να τον - ενεργοποιήσετε, δώστε την παρακάτω εντολή σε κάποιο τερματικό - του X:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>setxkbmap -option terminate:ctrl_alt_bksp</userinput></screen> - - <para>Εναλλακτικά, δημιουργήστε ένα αρχείο ρυθμίσεων πληκτρολογίου - για το <application>hald</application> με την ονομασία - <filename>x11-input.fdi</filename> και αποθηκεύστε το στον - κατάλογο <filename - class="directory">/usr/local/etc/hal/fdi/policy</filename>. - Το αρχείο αυτό θα πρέπει να περιέχει τις παρακάτω γραμμές:</para> - - <programlisting><?xml version="1.0" encoding="iso-8859-1"?> -<deviceinfo version="0.2"> - <device> - <match key="info.capabilities" contains="input.keyboard"> - <merge key="input.x11_options.XkbOptions" type="string">terminate:ctrl_alt_bksp</merge> - </match> - </device> -</deviceinfo></programlisting> - - <para>Θα χρειαστεί να επανεκκινήσετε το μηχάνημα σας για να - εξαναγκάσετε το <application>hald</application> να διαβάσει αυτό - το αρχείο.</para> - - <para>Θα πρέπει επίσης να προσθέσετε την παρακάτω γραμμή στο αρχείο - <filename>xorg.conf.new</filename>, στην ενότητα - <literal>ServerLayout</literal> ή - <literal>ServerFlags</literal>:</para> - - <programlisting>Option "DontZap" "off"</programlisting> - </note> - - <para>Αν το ποντίκι δεν λειτουργεί, θα χρειαστεί να το ρυθμίσετε - πριν συνεχίσετε. Δείτε το <xref linkend="mouse"/> στο κεφάλαιο - εγκατάστασης του &os;. Επιπρόσθετα, στις πρόσφατες εκδόσεις του - <application>&xorg;</application>, - οι ενότητες <literal>InputDevice</literal> στο - <filename>xorg.conf</filename> αγνοούνται καθώς γίνεται χρήση των - συσκευών που ανιχνεύθηκαν αυτόματα. Για να επαναφέρετε την παλιά - συμπεριφορά, προσθέστε την παρακάτω γραμμή στην ενότητα - <literal>ServerLayout</literal> ή <literal>ServerFlags</literal> - του αρχείου ρυθμίσεων:</para> - - <programlisting>Option "AutoAddDevices" "false"</programlisting> - - <para>Θα μπορείτε έπειτα να ρυθμίσετε τις συσκευές εισόδου όπως - στις προηγούμενες εκδόσεις του <application>&xorg;</application>, - χρησιμοποιώντας και όποιες άλλες επιλογές χρειάζεστε - (π.χ. εναλλαγή πληκτρολογίου).</para> - - <note> - <para>Όπως εξηγήσαμε και προηγουμένως, - ο δαίμονας <application>hald</application> αναλαμβάνει να - ανιχνεύσει αυτόματα το πληκτρολόγιο σας. Υπάρχει περίπτωση να - μην γίνει σωστή ανίχνευση του μοντέλου ή της διάταξης, ωστόσο - κάποια γραφικά περιβάλλοντα όπως το - <application>GNOME</application> το <application>KDE</application> - και το <application>Xfce</application> παρέχουν τα δικά τους - εργαλεία για τη ρύθμιση του. Μπορείτε όμως να ρυθμίσετε τις - ιδιότητες του πληκτρολογίου και απευθείας, είτε μέσω του - βοηθητικού προγράμματος &man.setxkbmap.1; είτε με την προσθήκη - ενός κανόνα στο <application>hald</application>.</para> - - <para>Για παράδειγμα, αν κάποιος θέλει να χρησιμοποιήσει ένα - πληκτρολόγιο 102 πλήκτρων με γαλλική διάταξη, θα πρέπει να - δημιουργήσει ένα αρχείο ρυθμίσεων για το - <application>hald</application> με το όνομα - <filename>x11-input.fdi</filename> και να το αποθηκεύσει στον - κατάλογο <filename - class="directory">/usr/local/etc/hal/fdi/policy</filename>. - Το αρχείο αυτό θα περιέχει τις παρακάτω γραμμές:</para> - - <programlisting><?xml version="1.0" encoding="iso-8859-1"?> -<deviceinfo version="0.2"> - <device> - <match key="info.capabilities" contains="input.keyboard"> - <merge key="input.x11_options.XkbModel" type="string">pc102</merge> - <merge key="input.x11_options.XkbLayout" type="string">fr</merge> - </match> - </device> -</deviceinfo></programlisting> - - <para>Αν το αρχείο αυτό υπάρχει ήδη, απλώς αντιγράψτε τις παραπάνω - γραμμές μέσα στο υπάρχον περιεχόμενο.</para> - - <para>Θα πρέπει να επανεκκινήσετε το μηχάνημα σας για να - εξαναγκάσετε το <application>hald</application> να διαβάσει το - αρχείο.</para> - - <para>Μπορείτε επίσης να κάνετε την ίδια ρύθμιση μέσα από ένα - τερματικό στα Χ ή ακόμα και από ένα script, εκτελώντας την - παρακάτω εντολή:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>setxkbmap -model pc102 -layout fr</userinput></screen> - - <para>Μπορείτε να βρείτε τις διαθέσιμες επιλογές πληκτρολογίων και - διατάξεων στο αρχείο - <filename>/usr/local/share/X11/xkb/rules/base.lst</filename>.</para> - </note> - - <indexterm><primary>Ρύθμιση του X11</primary></indexterm> - - <para>Έπειτα, προσαρμόστε το αρχείο ρυθμίσεων - <filename>xorg.conf.new</filename> στις προτιμήσεις σας. Ανοίξτε το - με έναν συντάκτη κειμένου όπως ο &man.emacs.1; ή ο &man.ee.1;. - Αν η οθόνη σας είναι παλιό ή εξεζητημένο μοντέλο και δεν υποστηρίζει - αυτόματη ανίχνευση των συχνοτήτων λειτουργίας της, μπορείτε να - τις καταχωρίσετε χειροκίνητα στο <filename>xorg.conf.new</filename> - στην ενότητα <literal>"Monitor"</literal>:</para> - - <programlisting>Section "Monitor" - Identifier "Monitor0" - VendorName "Monitor Vendor" - ModelName "Monitor Model" - HorizSync 30-107 - VertRefresh 48-120 -EndSection</programlisting> - - <para>Οι περισσότερες οθόνες υποστηρίζουν αυτόματη ανίχνευση των - συχνοτήτων λειτουργίας, καθιστώντας έτσι αχρείαστη τη χειροκίνητη - καταχώριση αυτών των τιμών. Για τις λίγες περιπτώσεις που δε - υποστηρίζεται η αυτόματη ανίχνευση, συνίσταται να χρησιμοποιήσετε - τις τιμές που δίνει ο κατασκευαστής για να αποφύγετε πιθανές βλάβες - στο υλικό σας.</para> - - <para>Το X επιτρέπει τη χρήση των δυνατοτήτων DPMS (Energy Star) σε - οθόνες που υποστηρίζουν την αντίστοιχη λειτουργία. Το πρόγραμμα - &man.xset.1; ελέγχει τους χρόνους και μπορεί να επιβάλλει τις - καταστάσεις standby, suspend, ή off. Αν θέλετε να ενεργοποιήσετε - τις δυνατότητες DPMS της οθόνης σας, πρέπει να προσθέσετε την - ακόλουθη γραμμή στο Section monitor:</para> - - <programlisting> - Option "DPMS"</programlisting> - - <indexterm> - <primary><filename>xorg.conf</filename></primary> - </indexterm> - - <para>Όσο το αρχείο ρυθμίσεων <filename>xorg.conf.new</filename> - είναι ακόμα ανοικτό σε έναν συντάκτη κειμένου, επιλέξτε - την ανάλυση και το βάθος χρωμάτων που επιθυμείτε. Αυτό καθορίζεται - στο Section <literal>"Screen"</literal>:</para> - - <programlisting>Section "Screen" - Identifier "Screen0" - Device "Card0" - Monitor "Monitor0" - DefaultDepth 24 - SubSection "Display" - Viewport 0 0 - Depth 24 - Modes "1024x768" - EndSubSection -EndSection</programlisting> - - <para>Η μεταβλητή <literal>DefaultDepth</literal> ορίζει το - προεπιλεγμένο βάθος χρώματος που θα χρησιμοποιηθεί. Μπορείτε να την - παρακάμψετε με τον διακόπτη <option>-depth</option> στη γραμμή εντολών - του &man.Xorg.1;. Η επιλογή <literal>Modes</literal> ορίζει - την ανάλυση με την οποία θα λειτουργεί η οθόνη σε ένα συγκεκριμένο - βάθος χρωμάτων. Προσέξτε ότι υποστηρίζονται μόνο κανονικές - καταστάσεις VESA, όπως ορίζονται από το υποσύστημα γραφικών του - συστήματος. Στο παραπάνω παράδειγμα, το καθορισμένο βάθος χρωμάτων - είναι εικοσιτέσσερα bits ανά pixel. Σε αυτό το βάθος χρωμάτων, η - αποδεκτή ανάλυση είναι 1024Χ768 pixels.</para> - - <para>Τέλος, αποθηκεύστε το αρχείο ρυθμίσεων και ελέγξτε το με την - μέθοδο ελέγχου που εξηγήσαμε παραπάνω.</para> - - <note> - <para>Ένα από τα εργαλεία που μπορεί να σας βοηθήσουν κατά την - διαδικασία επίλυσης προβλημάτων, είναι τα αρχεία X11 log, που - περιέχουν πληροφορίες για κάθε συσκευή που επικοινωνεί με τον - διακομιστή X11. Τα αρχεία <application>&xorg;</application> log - ονομάζονται με την μορφή - <filename>/var/log/Xorg.0.log</filename>. Το ακριβές όνομα - ενός log μπορεί να είναι <filename>Xorg.0.log</filename> έως - <filename>Xorg.8.log</filename> και πάει λέγοντας.</para> - </note> - - <para>Αν όλα είναι καλά, το αρχείο ρυθμίσεων πρέπει να τοποθετηθεί σε - μια κοινή τοποθεσία ώστε να εντοπίζεται από το &man.Xorg.1;. - Αυτή συνήθως είναι η <filename>/etc/X11/xorg.conf</filename> ή - <filename>/usr/local/etc/X11/xorg.conf</filename>.</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cp xorg.conf.new /etc/X11/xorg.conf</userinput></screen> - - <para>Η διαδικασία ρύθμισης του X11 έχει τώρα ολοκληρωθεί. - Το <application>&xorg;</application> μπορείτε να το ξεκινήσετε με το - βοηθητικό πρόγραμμα &man.startx.1;. Ο διακομιστής X11 μπορεί επίσης - να εκκινήσει με τη βοήθεια του &man.xdm.1;.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Εξειδικευμένα Θέματα Ρυθμίσεων</title> - - <sect3> - <title>Ρυθμίσεις για τα &intel; <literal>i810</literal> Graphics - Chipsets</title> - - <indexterm><primary>Intel i810 graphic chipset</primary></indexterm> - - <para>Για να χρησιμοποιήσετε κάρτα βασισμένη στα &intel; i810 - integrated chipsets, απαιτείται το <devicename>agpgart</devicename>, - η διεπαφή προγραμματισμού των X11 για το AGP. Δείτε την σελίδα - manual του προγράμματος οδήγησης &man.agp.4; για περισσότερες - πληροφορίες.</para> - - <para>Mε αυτό τον τρόπο, η ρύθμιση του υλικού σας θα μπορεί να γίνει - όπως και σε κάθε άλλη κάρτα γραφικών. Προσοχή, σε συστήματα χωρίς - ενσωματωμένο τον οδηγό &man.agp.4;, ο οδηγός δεν θα φορτωθεί με την - εντολή &man.kldload.8;. Ο οδηγός αυτός πρέπει να βρίσκεται - στον πυρήνα κατά την εκκίνηση, είτε στατικά μεταγλωττισμένος, είτε - με χρήση του <filename>/boot/loader.conf</filename>.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>Προσθέτοντας μια Widescreen Επίπεδη Οθόνη</title> - - <indexterm><primary>Ρύθμιση widescreen επίπεδης οθόνης</primary></indexterm> - - <para>Αυτό το τμήμα προϋποθέτει μερικές γνώσεις εξειδικευμένων - ρυθμίσεων. Αν οι προσπάθειες με τα συνήθη εργαλεία ρυθμίσεων δεν - καταλήξουν σε μια ρύθμιση που να λειτουργεί, υπάρχουν αρκετές - πληροφορίες στα αρχεία log που μπορούν να σας βοηθήσουν. - Ωστόσο, είναι απαραίτητη η χρήση ενός συντάκτη κειμένου.</para> - - <para>Οι τρέχουσες αναλύσεις widescreen (WSXGA, WSXGA+, WUXGA, WXGA, - WXGA+, κ.α.) υποστηρίζουν formats και aspect ratios (αναλογίες) - 16:10 και 16:9 που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα. Παραδείγματα - μερικών κοινών αναλύσεων για αναλογία 16:10 είναι τα:</para> - - <itemizedlist> - <listitem><para>2560x1600</para></listitem> - <listitem><para>1920x1200</para></listitem> - <listitem><para>1680x1050</para></listitem> - <listitem><para>1440x900</para></listitem> - <listitem><para>1280x800</para></listitem> - </itemizedlist> - - <para>Κάποια στιγμή, η ρύθμιση θα γίνεται πολύ απλά προσθέτοντας την - ανάλυση ως ένα πιθανό <literal>Mode</literal> στο - <literal>Section "Screen"</literal> όπως εδώ:</para> - - <programlisting>Section "Screen" -Identifier "Screen0" -Device "Card0" -Monitor "Monitor0" -DefaultDepth 24 -SubSection "Display" - Viewport 0 0 - Depth 24 - Modes "1680x1050" -EndSubSection -EndSection</programlisting> - - <para>Το <application>&xorg;</application> είναι αρκετά έξυπνο ώστε - να ανακτήσει τις πληροφορίες της ανάλυσης της widescreen οθόνης - μέσω των πληροφοριών I2C/DDC, γνωρίζοντας έτσι τι μπορεί να - χειριστεί η οθόνη όσο αφορά τις συχνότητες και τις αναλύσεις.</para> - - <para>Αν αυτές οι <literal>ModeLines</literal> δεν υπάρχουν στους - οδηγούς, μπορεί να χρειαστεί να τις δώσετε εσείς στο - <application>&xorg;</application>. Χρησιμοποιώντας το - <filename>/var/log/Xorg.0.log</filename> μπορείτε να - ανακτήσετε αρκετές πληροφορίες ώστε να δημιουργήσετε μόνοι σας ένα - <literal>ModeLine</literal> που να λειτουργεί. - Απλώς αναζητήστε πληροφορίες που θα μοιάζουν με αυτό:</para> - - <programlisting>(II) MGA(0): Supported additional Video Mode: -(II) MGA(0): clock: 146.2 MHz Image Size: 433 x 271 mm -(II) MGA(0): h_active: 1680 h_sync: 1784 h_sync_end 1960 h_blank_end 2240 h_border: 0 -(II) MGA(0): v_active: 1050 v_sync: 1053 v_sync_end 1059 v_blanking: 1089 v_border: 0 -(II) MGA(0): Ranges: V min: 48 V max: 85 Hz, H min: 30 H max: 94 kHz, PixClock max 170 MHz</programlisting> - - <para>Αυτές ονομάζονται πληροφορίες EDID. Η δημιουργία ενός - <literal>ModeLine</literal> από αυτές, γίνεται βάζοντας απλώς τους - αριθμούς στη σωστή σειρά:</para> - - <programlisting>ModeLine <name> <clock> <4 horiz. timings> <4 vert. timings></programlisting> - - <para>Τελικά, το <literal>ModeLine</literal> στο - <literal>Section "Monitor"</literal> στο παράδειγμα μας θα μοιάζει - με αυτό:</para> - - <programlisting>Section "Monitor" -Identifier "Monitor1" -VendorName "Bigname" -ModelName "BestModel" -ModeLine "1680x1050" 146.2 1680 1784 1960 2240 1050 1053 1059 1089 -Option "DPMS" -EndSection</programlisting> - - <para>Τώρα που έχετε τελειώσει με αυτά τα απλά βήματα, το X θα πρέπει - να λειτουργήσει στη νέα widescreen οθόνη σας.</para> - </sect3> - </sect2> - </sect1> - - <sect1 id="x-fonts"> - <sect1info> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Murray</firstname> - <surname>Stokely</surname> - <contrib>Συνεισφορά του </contrib> - </author> - </authorgroup> - </sect1info> - - <title>Χρήση Γραμματοσειρών στο X11</title> - - <sect2 id="type1"> - <title>Γραμματοσειρές τύπου Type1</title> - - <para>Οι προκαθορισμένες γραμματοσειρές που συνοδεύουν το - X11 δεν είναι ιδανικές για εφαρμογές επιτραπέζιας τυπογραφίας. - Οι μεγάλες γραμματοσειρές παρουσίασης φαίνονται οδοντωτές και - ερασιτεχνικές, και οι μικρές γραμματοσειρές στο - <application>&netscape;</application> είναι σχεδόν ακατάληπτες. - Ευτυχώς όμως, υπάρχουν διαθέσιμες αρκετές, υψηλής ποιότητας - γραμματοσειρές Type1 (&postscript;) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν - άμεσα από το X11. Για παράδειγμα, η συλλογή γραμματοσειρών URW - (<filename role="package">x11-fonts/urwfonts</filename>) περιέχει - εκδόσεις υψηλής ποιότητας των συνηθισμένων type1 γραμματοσειρών - (<trademark class="registered">Times Roman</trademark>, - <trademark class="registered">Helvetica</trademark>, - <trademark class="registered">Palatino</trademark> και άλλες). Η - συλλογή Freefonts - (<filename role="package">x11-fonts/freefonts</filename>) περιέχει - πολλές περισσότερες γραμματοσειρές, αλλά οι περισσότερες από αυτές - είναι για λογισμικό γραφικών όπως το <application>Gimp</application>, - και δεν είναι κατάλληλες για γραμματοσειρές οθόνης. Ακόμη, το X11 - μπορεί με ελάχιστο κόπο να ρυθμιστεί ώστε να χρησιμοποιεί &truetype; - γραμματοσειρές. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε την σελίδα - manual &man.X.7; ή το <link linkend="truetype">τμήμα σχετικά με τις - γραμματοσειρές &truetype;</link>.</para> - - <para>Για να εγκαταστήσετε τις παραπάνω συλλογές γραμματοσειρών Type1 - από την Συλλογή των Ports, εκτελέστε τις παρακάτω εντολές:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11-fonts/urwfonts</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <para>Με παρόμοιο τρόπο μπορείτε να εγκαταστήσετε και την freefont ή - άλλες συλλογές. Για να ανιχνεύσει ο X server αυτές τις - γραμματοσειρές, προσθέστε την κατάλληλη γραμμή στο αρχείο ρυθμίσεων - του (<filename>/etc/X11/xorg.conf</filename>):</para> - - <programlisting>FontPath "/usr/local/lib/X11/fonts/URW/"</programlisting> - - <para>Εναλλακτικά, εκτελέστε στην γραμμή εντολών μιας συνόδου X:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/URW</userinput> -&prompt.user; <userinput>xset fp rehash</userinput></screen> - - <para>Αυτό θα λειτουργήσει, αλλά όταν τερματίσει η σύνοδος X, οι - ρυθμίσεις θα χαθούν, εκτός αν προστεθούν στο αρχείο εκκίνησης - (το <filename>~/.xinitrc</filename> για μία συνηθισμένη - σύνοδο μέσω <command>startx</command>, η το - <filename>~/.xsession</filename> αν συνδέεστε μέσω ενός - γραφικού διαχειριστή σύνδεσης όπως ο <application>XDM</application>). - Ένας ακόμη τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε το αρχείο - <filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>: δείτε το τμήμα - <link linkend="antialias">anti-aliasing (εξομάλυνσης)</link>.</para> - </sect2> - - <sect2 id="truetype"> - <title>Γραμματοσειρές &truetype;</title> - - <indexterm><primary>Γραμματοσειρές TrueType</primary></indexterm> - <indexterm> - <primary>γραμματοσειρές</primary> - <secondary>TrueType</secondary> - </indexterm> - - <para>Το <application>&xorg;</application> έχει ενσωματωμένη υποστήριξη - απεικόνισης γραμματοσειρών &truetype;. Υπάρχουν δύο διαφορετικά - modules (αρθρώματα) που μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτήν την - λειτουργία. Σε αυτό το παράδειγμα χρησιμοποιείται το freetype module - επειδή είναι πιο συνεργάσιμο με τα άλλα back-ends απεικόνισης - γραμματοσειρών. Για να ενεργοποιήσετε το freetype module, απλώς - προσθέστε την παρακάτω γραμμή στο τμήμα <literal>"Module"</literal> - του αρχείου <filename>/etc/X11/xorg.conf</filename>.</para> - - <programlisting>Load "freetype"</programlisting> - - <para>Τώρα, δημιουργήστε έναν κατάλογο για τις γραμματοσειρές &truetype; - (για παράδειγμα, - <filename>/usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</filename>) - και αντιγράψτε όλες τις γραμματοσειρές &truetype; σε αυτόν. Προσέξτε - ότι οι γραμματοσειρές &truetype; δεν μπορούν να είναι από ένα σύστημα - &macintosh; πρέπει να είναι σε μορφή &unix;/&ms-dos;/&windows; για να - λειτουργούν στο X11. Μόλις αντιγραφούν τα αρχεία στον κατάλογο, - χρησιμοποιήστε το <application>ttmkfdir</application> για να - δημιουργήσετε το αρχείο <filename>fonts.dir</filename>, ώστε ο X font - renderer να γνωρίζει την ύπαρξη των νέων αυτών αρχείων. - Το <command>ttmkfdir</command> διατίθεται από την Συλλογή των Ports - του &os; ως <filename role="package">x11-fonts/ttmkfdir</filename>.</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</userinput> -&prompt.root; <userinput>ttmkfdir -o fonts.dir</userinput></screen> - - <para>Τώρα, πρoσθέστε τον κατάλογο &truetype; στη διαδρομή των fonts. - Αυτό γίνεται με τον ίδιο τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω στις <link - linkend="type1">Type1</link> γραμματοσειρές, χρησιμοποιώντας το</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</userinput> -&prompt.user; <userinput>xset fp rehash</userinput></screen> - - <para>ή απλά προσθέστε μια γραμμή <literal>FontPath</literal> στο αρχείο - <filename>xorg.conf</filename>.</para> - - <para>Αυτό ήταν. Τώρα ο <application>&netscape;</application>, - το <application>Gimp</application>, - το <application>&staroffice;</application>, και όλες οι άλλες - εφαρμογές X πρέπει να αναγνωρίζουν τις εγκαταστημένες &truetype; - γραμματοσειρές. Πολύ μικρές γραμματοσειρές (όπως αυτές που φαίνονται - στο κείμενο μιας ιστοσελίδας σε υψηλή ανάλυση) και πολύ μεγάλες - γραμματοσειρές (στο <application>&staroffice;</application>) θα - φαίνονται τώρα πολύ καλύτερα.</para> - </sect2> - - <sect2 id="antialias"> - <sect2info> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Joe Marcus</firstname> - <surname>Clarke</surname> - <contrib>Ανανεώθηκε από τον </contrib> - <!-- May 2003 --> - </author> - </authorgroup> - </sect2info> - - <title>Anti-Aliased Γραμματοσειρές</title> - - <indexterm><primary>anti-aliased γραμματοσειρές</primary></indexterm> - <indexterm> - <primary>γραμματοσειρές</primary> - <secondary>anti-aliased</secondary> - </indexterm> - - <para>Όλες οι γραμματοσειρές X11 που βρίσκονται στο - <filename>/usr/local/lib/X11/fonts/</filename> και το - <filename>~/.fonts/</filename> είναι αυτόματα διαθέσιμες για - anti-aliasing σε εφαρμογές Xft-aware, συμπεριλαμβανομένων - του <application>KDE</application>, <application>GNOME</application> - και <application>Firefox</application>.</para> - - <para>Για να ελέγξετε ποίες γραμματοσειρές είναι anti-aliased, ή να - ρυθμίσετε τις ιδιότητες του anti-aliasing, δημιουργήστε (ή - τροποποιήστε, αν ήδη υπάρχει) το αρχείο - <filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>. Μέσω αυτού του - αρχείου μπορούν να ρυθμιστούν αρκετά εξειδικευμένα χαρακτηριστικά του - συστήματος γραμματοσειρών Xft. Αυτό το τμήμα περιγράφει μόνο μερικές - απλές δυνατότητες. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε το - &man.fonts-conf.5;.</para> - - <indexterm><primary>XML</primary></indexterm> - - <para>Το αρχείο αυτό πρέπει να είναι μορφής XML. Δώστε μεγάλη προσοχή - στα πεζά / κεφαλαία, και σιγουρευθείτε ότι όλα τα tags έχουν κλείσει - σωστά. Το αρχείο ξεκινά με την συνηθισμένη επικεφαλίδα XML και ένα - ορισμό DOCTYPE, και έπειτα ακολουθεί το - <literal><fontconfig></literal> tag:</para> - - <programlisting> - <?xml version="1.0"?> - <!DOCTYPE fontconfig SYSTEM "fonts.dtd"> - <fontconfig></programlisting> - - <para>Όπως είπαμε προηγουμένως, όλες οι γραμματοσειρές στο - <filename>/usr/local/lib/X11/fonts/</filename> όπως και στο - <filename>~/.fonts/</filename> διατίθενται ήδη σε Xft-aware εφαρμογές. - Αν θέλετε να προσθέσετε και άλλους καταλόγους εκτός από αυτούς τους - δύο, προσθέστε μια γραμμή παρόμοια με αυτή που ακολουθεί στο - <filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>:</para> - - <programlisting><dir>/path/to/my/fonts</dir></programlisting> - - <para>Αφού προσθέσετε νέες γραμματοσειρές, και ειδικότερα νέους - καταλόγους γραμματοσειρών, πρέπει να εκτελέσετε την ακόλουθη εντολή - για να αναδημιουργήσετε την cache γραμματοσειρών:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>fc-cache -f</userinput></screen> - - <para>Το anti-aliasing κάνει τα άκρα ελαφρώς συγκεχυμένα, κάνοντας έτσι - τα πολύ μικρά γράμματα πιο αναγνώσιμα, και αφαιρεί τις - <quote>κλίμακες</quote> (σκαλοπάτια) από τα μεγάλα γράμματα, αλλά - μπορεί να προκαλέσει ενοχλήσεις στα μάτια αν χρησιμοποιηθεί σε - κανονικά μεγέθη. Για να εξαιρέσετε από το anti-aliasing μεγέθη - γραμματοσειρών μικρότερα από 14 point, προσθέστε αυτές τις - γραμμές:</para> - - <programlisting> <match target="font"> - <test name="size" compare="less"> - <double>14</double> - </test> - <edit name="antialias" mode="assign"> - <bool>false</bool> - </edit> - </match> - <match target="font"> - <test name="pixelsize" compare="less" qual="any"> - <double>14</double> - </test> - <edit mode="assign" name="antialias"> - <bool>false</bool> - </edit> - </match></programlisting> - - <indexterm> - <primary>γραμματοσειρές</primary> - <secondary>spacing</secondary> - </indexterm> - - <para>Το spacing (διαστήματα) σε μερικές monospaced γραμματοσειρές - μπορεί επίσης να είναι ακατάλληλο όταν χρησιμοποιείται anti-aliasing. - Αυτό φαίνεται να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα με το - <application>KDE</application>. Μια διόρθωση για αυτό, είναι να - επιβάλλετε στο spacing την τιμή 100 για αυτές τις γραμματοσειρές. - Προσθέστε τις ακόλουθες γραμμές:</para> - - <programlisting> <match target="pattern" name="family"> - <test qual="any" name="family"> - <string>fixed</string> - </test> - <edit name="family" mode="assign"> - <string>mono</string> - </edit> - </match> - <match target="pattern" name="family"> - <test qual="any" name="family"> - <string>console</string> - </test> - <edit name="family" mode="assign"> - <string>mono</string> - </edit> - </match></programlisting> - - <para>(αυτό μετονομάζει τα άλλα κοινά ονόματα των fixed γραμματοσειρών - ως <literal>"mono"</literal>), και έπειτα προσθέστε:</para> - - <programlisting> <match target="pattern" name="family"> - <test qual="any" name="family"> - <string>mono</string> - </test> - <edit name="spacing" mode="assign"> - <int>100</int> - </edit> - </match> </programlisting> - - <para>Συγκεκριμένες γραμματοσειρές, όπως οι Helvetica, μπορεί να - εμφανίζουν πρόβλημα όταν είναι anti-aliased. Το πρόβλημα συχνά - εκδηλώνεται ως μία γραμματοσειρά κομμένη κάθετα στην μέση. Στην - χειρότερη περίπτωση, μπορεί να κάνει κάποιες εφαρμογές να - καταρρεύσουν. Για να το αποφύγετε αυτό, μπορείτε να προσθέσετε το - ακόλουθο στο <filename>local.conf</filename>:</para> - - <programlisting> <match target="pattern" name="family"> - <test qual="any" name="family"> - <string>Helvetica</string> - </test> - <edit name="family" mode="assign"> - <string>sans-serif</string> - </edit> - </match> </programlisting> - - <para>Μόλις τελειώσετε την μετατροπή του - <filename>local.conf</filename> σιγουρευθείτε ότι κλείσατε το αρχείο - με το <literal></fontconfig></literal> tag. Αν δεν το κάνετε, - οι αλλαγές σας θα αγνοηθούν.</para> - - <para>Τέλος, οι χρήστες μπορούν να προσθέσουν τις δικές τους ρυθμίσεις - μέσω των προσωπικών τους αρχείων - <filename>.fonts.conf</filename>. Για να γίνει αυτό, κάθε χρήστης - πρέπει απλώς να δημιουργήσει ένα <filename>~/.fonts.conf</filename>. - Αυτό το αρχείο πρέπει να είναι επίσης XML μορφής.</para> - - <indexterm><primary>LCD οθόνη</primary></indexterm> - <indexterm> - <primary>γραμματοσειρές</primary> - <secondary>LCD screen</secondary> - </indexterm> - - <para>Κάτι τελευταίο: σε μία LCD οθόνη, μπορεί να είναι επιθυμητός - ο δειγματισμός sub-pixel. Ο δειγματισμός χειρίζεται χωριστά τα - (οριζόντια διαχωρισμένα) κόκκινα, πράσινα και μπλε στοιχεία ώστε να - βελτιώσει την οριζόντια ανάλυση. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι - δραματικά καλύτερα. Για να τον ενεργοποιήσετε, προσθέστε την - παρακάτω γραμμή κάπου στο αρχείο - <filename>local.conf</filename>:</para> - - <programlisting> - <match target="font"> - <test qual="all" name="rgba"> - <const>unknown</const> - </test> - <edit name="rgba" mode="assign"> - <const>rgb</const> - </edit> - </match> - </programlisting> - - <note> - <para>Ανάλογα με τον τύπο της οθόνης, το <literal>rgb</literal> - μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει σε <literal>bgr</literal>, - <literal>vrgb</literal> ή <literal>vbgr</literal>: - πειραματιστείτε και δείτε ποίο λειτουργεί καλύτερα.</para> - </note> - </sect2> - </sect1> - - <sect1 id="x-xdm"> - <sect1info> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Seth</firstname> - <surname>Kingsley</surname> - <contrib>Συνεισφορά του </contrib> - </author> - </authorgroup> - </sect1info> - - <title>Ο X Display Manager</title> - - <sect2> - <title>Εισαγωγή</title> - - <indexterm><primary>X Display Manager</primary></indexterm> - <para>Ο X Display Manager (<application>XDM</application>) είναι - ένα προαιρετικό μέρος του συστήματος X Windows που χρησιμοποιείται - για διαχείριση συνδέσεων (logins). Αυτό είναι χρήσιμο σε πολλές - περιπτώσεις, όπως σε απλά <quote>X Terminals</quote>, σε - desktop μηχανήματα, καθώς και σε διακομιστές μεγάλων δικτύων. - Αφού το σύστημα X Windows είναι ανεξάρτητο πρωτοκόλλων και δικτύων, - υπάρχει μεγάλο εύρος πιθανών ρυθμίσεων - για την λειτουργία X πελατών και διακομιστών σε διαφορετικά - μηχανήματα συνδεδεμένα σε ένα δίκτυο. Ο - <application>XDM</application> παρέχει ένα γραφικό περιβάλλον για - την επιλογή του διακομιστή με τον οποίο θα γίνει η σύνδεση, και για - την είσοδο πληροφοριών πιστοποίησης όπως του ονόματος χρήστη και του - κωδικού πρόσβασης.</para> - - <para>Σκεφθείτε τον <application>XDM</application> ως μια εφαρμογή που - παρέχει τις ίδιες δυνατότητες στον χρήστη με το εργαλείο - &man.getty.8; (δείτε το <xref linkend="term-config"/> για - λεπτομέρειες). Το XDM εκτελεί συνδέσεις (logins) στον διακομιστή - και έπειτα εκτελεί ένα διαχειριστή συνεδρίας (session manager, - συνήθως έναν X διαχειριστή παραθύρων, window manager) για λογαριασμό - του χρήστη. Ο <application>XDM</application> έπειτα περιμένει να - τερματίσει αυτό το πρόγραμμα, που σηματοδοτεί ότι ο χρήστης τελείωσε - και πρέπει να αποσυνδεθεί. Σε αυτό το σημείο, - ο <application>XDM</application> μπορεί να εμφανίσει ξανά την οθόνη - εισόδου (login) και την οθόνη επιλογής γραφικής σύνδεσης ώστε να - συνδεθεί ένας άλλος χρήστης.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Χρήση του XDM</title> - - <para>Για να ξεκινήσετε να χρησιμοποιείτε το - <application>XDM</application>, εγκαταστήστε το port <filename - role="package">x11/xdm</filename> (δεν εγκαθίσταται από προεπιλογή - στις πρόσφατες εκδόσεις του <application>&xorg;</application>). - Μπορείτε έπειτα να βρείτε τον δαίμονα <application>XDM</application> - στο <filename>/usr/local/bin/xdm</filename>. Αυτό το πρόγραμμα - μπορεί να εκτελεστεί οποιαδήποτε στιγμή ως <username>root</username> - και θα ξεκινήσει να διαχειρίζεται την οθόνη του X στο τοπικό - μηχάνημα. Αν ο <application>XDM</application> πρέπει να εκτελείται - κάθε φορά που εκκινείται το μηχάνημα, ένας βολικός τρόπος είναι η - προσθήκη μιας γραμμής στο <filename>/etc/ttys</filename>. Για - περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την μορφή και την χρήση αυτού του - αρχείου, δείτε το <xref linkend="term-etcttys"/>. Υπάρχει μία γραμμή - στο αρχικό <filename>/etc/ttys</filename> αρχείο για την εκτέλεση του - <application>XDM</application> σε ένα εικονικό τερματικό:</para> - - <screen>ttyv8 "/usr/local/bin/xdm -nodaemon" xterm off secure</screen> - - <para>Αρχικά αυτή η λειτουργία είναι απενεργοποιημένη — για να - την ενεργοποιήσετε αλλάξτε το πεδίο 5 από <literal>off</literal> σε - <literal>on</literal> και επαννεκίνηστε το &man.init.8; - χρησιμοποιώντας τις οδηγίες του <xref linkend="term-hup"/>. Το πρώτο - πεδίο, το όνομα του τερματικού που θα διαχειρίζεται το πρόγραμμα, - είναι το <literal>ttyv8</literal>. Αυτό σημαίνει ότι ο - <application>XDM</application> θα εκτελείται στο 9ο - εικονικό τερματικό.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Ρύθμιση του XDM</title> - - <para>Ο κατάλογος ρυθμίσεων του <application>XDM</application> - βρίσκεται στο <filename>/usr/local/lib/X11/xdm</filename>. Σε αυτόν - τον κατάλογο υπάρχουν πολλά αρχεία που χρησιμοποιούνται για να - αλλάξουν την συμπεριφορά και εμφάνιση του - <application>XDM</application>. Τυπικά, θα βρείτε τα παρακάτω - αρχεία:</para> - - <informaltable frame="none" pgwide="1"> - <tgroup cols="2"> - <thead> - <row> - <entry>Αρχείο</entry> - <entry>Περιγραφή</entry> - </row> - </thead> - - <tbody> - <row> - <entry><filename>Xaccess</filename></entry> - <entry>Κανόνες πιστοποίησης πελατών.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>Xresources</filename></entry> - <entry>Προκαθορισμένες τιμές X resource.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>Xservers</filename></entry> - <entry>Λίστα απομακρυσμένων και τοπικών οθονών (Χ displays) - στις οποίες θα γίνεται διαχείριση.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>Xsession</filename></entry> - <entry>Προεπιλεγμένο script συνόδων για logins.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>Xsetup_</filename>*</entry> - <entry>Script για την εκτέλεση εντολών πριν την εμφάνιση του - περιβάλλοντος σύνδεσης (login screen).</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>xdm-config</filename></entry> - <entry>Ρυθμίσεις για όλες τις απεικονίσεις (displays) που - εκτελούνται σε αυτό το μηχάνημα.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>xdm-errors</filename></entry> - <entry>Λάθη που δημιουργούνται από το πρόγραμμα.</entry> - </row> - - <row> - <entry><filename>xdm-pid</filename></entry> - <entry>Το ID της διεργασίας του τρέχοντος XDM.</entry> - </row> - </tbody> - </tgroup> - </informaltable> - - <para>Επίσης σε αυτόν τον κατάλογο υπάρχουν μερικά scripts και - προγράμματα που χρησιμοποιούνται για να ρυθμίσουν την επιφάνεια - εργασίας όταν εκτελείται το <application>XDM</application>. - Θα περιγράψουμε περιληπτικά το σκοπό καθενός από αυτά τα αρχεία. - Η ακριβής σύνταξη και χρήση όλων αυτών των αρχείων περιγράφεται - στο &man.xdm.1;.</para> - - <para>Η προκαθορισμένη ρύθμιση είναι ένα απλό ορθογώνιο παράθυρο - σύνδεσης με το όνομα του μηχανήματος να φαίνεται στην κορυφή με - μεγάλα γράμματα και τις προτροπές <quote>Login:</quote> και - <quote>Password:</quote> από κάτω. Αυτό είναι ένα καλό σημείο - εκκίνησης για να αλλάξετε την εμφάνιση του - <application>XDM</application>.</para> - - <sect3> - <title>Xaccess</title> - - <para>Το πρωτόκολλο για σύνδεση με απεικονίσεις που ελέγχονται από το - <application>XDM</application> ονομάζεται X Display Manager - Connection Protocol (XDMCP). Το αρχείο αυτό είναι ένα σύνολο - κανόνων για των έλεγχο των συνδέσεων XDMCP από απομακρυσμένα - μηχανήματα. Αγνοείται, εκτός και αν το - <filename>xdm-config</filename> έχει ρυθμιστεί ώστε να δέχεται - εισερχόμενες συνδέσεις. Η προεπιλογή είναι να μην επιτρέπεται σε - κανένα πελάτη να συνδεθεί.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>Xresources</title> - - <para>Πρόκειται για το αρχείο προκαθορισμένων τιμών για τις εφαρμογές - εμφάνισης του παράθυρου σύνδεσης (login) και επιλογέα απεικόνισης - (display chooser). Μέσα από αυτό μπορεί να τροποποιηθεί η εμφάνιση - του προγράμματος login. Η μορφή του είναι ίδια με το αρχείο - app-defaults που περιγράφεται στην τεκμηρίωση του X11.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>Xservers</title> - - <para>Αυτή είναι μια λίστα των απομακρυσμένων σταθμών που πρέπει να - εμφανίζονται ως επιλογές στο πρόγραμμα (chooser).</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>Xsession</title> - - <para>Αυτό είναι το προκαθορισμένο session script που εκτελεί το - <application>XDM</application> μετά τη σύνδεση κάποιου χρήστη. - Κανονικά, κάθε χρήστης θα έχει ένα τροποποιημένο, δικό του, session - script στο <filename>~/.xsession</filename> που θα παρακάμπτει αυτό - το script.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>Xsetup_*</title> - - <para>Τα αρχεία αυτά εκτελούνται αυτόματα πριν την εμφάνιση των - παραθύρων επιλογής ή σύνδεσης. Υπάρχει ένα script για κάθε display - που χρησιμοποιείται, που ονομάζεται <filename>Xsetup_</filename> με - το νούμερο του display στο τέλος (για παράδειγμα - <filename>Xsetup_0</filename>). Κανονικά αυτά τα scripts θα - εκτελούν ένα ή δυο προγράμματα στο παρασκήνιο όπως π.χ. το - <command>xconsole</command>.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>xdm-config</title> - - <para>Το αρχείο αυτό περιέχει ρυθμίσεις στην μορφή των app-defaults, - που εφαρμόζονται σε κάθε display που διαχειρίζεται η συγκεκριμένη - εγκατάσταση.</para> - </sect3> - - <sect3> - <title>xdm-errors</title> - - <para>Το αρχείο αυτό περιέχει την έξοδο των διακομιστών X που - προσπαθεί να εκτελέσει το <application>XDM</application>. Αν ένα - display που προσπαθεί να εκκινήσει o <application>XDM</application> - κολλήσει για κάποιο λόγο, καλό είναι να αναζητήσετε εδώ τυχόν - μηνύματα σφαλμάτων. Τα μηνύματα αυτά καταγράφονται και στα αρχεία - χρηστών <filename>~/.xsession-errors</filename>.</para> - </sect3> - </sect2> - - <sect2> - <title>Διατηρώντας έναν Διακομιστή Απομακρυσμένων Συνδέσεων</title> - - <para>Για να συνδέονται και άλλοι πελάτες στον διακομιστή οθόνης, - τροποποιήστε τους κανόνες ελέγχου πρόσβασης, και ενεργοποιήστε τις - εισερχόμενες συνδέσεις. Τα παραπάνω είναι, από προεπιλογή ρυθμισμένα - σε συντηρητικές τιμές. Για να κάνετε το - <application>XDM</application> να δέχεται συνδέσεις, αρχικά μετατρέψτε - σε σχόλιο την παρακάτω γραμμή στο αρχείο - <filename>xdm-config</filename>:</para> - - <screen>! SECURITY: do not listen for XDMCP or Chooser requests -! Comment out this line if you want to manage X terminals with xdm -DisplayManager.requestPort: 0</screen> - - <para>και μετά επανεκκινήστε τον <application>XDM</application>. - Να έχετε υπόψιν σας ότι τα σχόλια στα αρχεία - app-defaults ξεκινούν με τον χαρακτήρα <quote>!</quote>, - και όχι τον συνήθη <quote>#</quote>. Μπορεί να επιθυμείτε πιο - αυστηρούς κανόνες ελέγχου πρόσβασης. Δείτε τα παραδείγματα - στο <filename>Xaccess</filename>, και συμβουλευθείτε τη σελίδα manual - του &man.xdm.1;.</para> - </sect2> - - <sect2> - <title>Αντικαταστάτες του XDM</title> - - <para>Υπάρχουν αρκετοί αντικαταστάτες για το πρόγραμμα - <application>XDM</application>. Ένας από αυτούς, - ο <application>KDM</application> (έρχεται με το - <application>KDE</application>) αναλύεται αργότερα σε αυτό το - κεφάλαιο. Ο <application>KDM</application> display manager - προσφέρει πολλά προτερήματα στα γραφικά και διακοσμητικά στοιχεία, - όπως επίσης και την δυνατότητα να επιλέγουν οι χρήστες τον - επιθυμητό διαχειριστή παραθύρων την στιγμή της σύνδεσης.</para> - </sect2> - </sect1> - - <sect1 id="x11-wm"> - <sect1info> - <authorgroup> - <author> - <firstname>Valentino</firstname> - <surname>Vaschetto</surname> - <contrib>Συνεισφορά του </contrib> - </author> - <!-- June 2001 --> - </authorgroup> - </sect1info> - - <title>Γραφικά Περιβάλλοντα</title> - - <para>Αυτό το τμήμα περιγράφει μερικά γραφικά περιβάλλοντα που διατίθενται - για το X στο &os;. Η έννοια <quote>γραφικό περιβάλλον</quote> - μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε, από έναν απλό διαχειριστή παραθύρων μέχρι - ένα ολοκληρωμένα πακέτο desktop εφαρμογών, όπως το - <application>KDE</application> ή το - <application>GNOME</application>.</para> - - <sect2 id="x11-wm-gnome"> - <title>GNOME</title> - - <sect3 id="x11-wm-gnome-about"> - <title>Σχετικά με το GNOME</title> - - <indexterm><primary>GNOME</primary></indexterm> - - <para>Το <application>GNOME</application> είναι ένα φιλικό προς τον - χρήστη γραφικό περιβάλλον που επιτρέπει στους χρήστες να - χρησιμοποιούν και να ρυθμίζουν εύκολα τους υπολογιστές τους. Το - <application>GNOME</application> διαθέτει ένα panel (για - την εκκίνηση εφαρμογών και την προβολή κατάστασης), επιφάνεια - εργασίας (όπου εμφανίζονται δεδομένα και εφαρμογές), ένα πλήθος από - διαδεδομένα εργαλεία και εφαρμογές, καθώς και ένα σύνολο - τυποποιήσεων που επιτρέπει στις εφαρμογές να συνεργάζονται μεταξύ - τους και να δείχνουν ένα συνεπές περιβάλλον εργασίας. Οι χρήστες - άλλων λειτουργικών συστημάτων ή περιβάλλoντων θα αισθάνονται σαν - στο σπίτι τους χρησιμοποιώντας το πανίσχυρο γραφικό περιβάλλον που - παρέχει το <application>GNOME</application>. Περισσότερες - πληροφορίες σχετικά με το <application>GNOME</application> στο - &os; μπορούν να βρεθούν στο διαδικτυακό τόπο του <ulink - url="http://www.FreeBSD.org/gnome">&os; GNOME Project</ulink>. Η - τοποθεσία περιέχει επίσης και αναλυτικά FAQs σχετικά με την - εγκατάσταση, την ρύθμιση, και την διαχείριση του - <application>GNOME</application>.</para> - </sect3> - - <sect3 id="x11-wm-gnome-install"> - <title>Εγκατάσταση του GNOME</title> - - <para>Το <application>GNOME</application> μπορεί να εγκατασταθεί - εύκολα από πακέτα ή από την Συλλογή των Ports:</para> - - <para>Για να εγκαταστήσετε το έτοιμο πακέτο του - <application>GNOME</application> από το δίκτυο, απλώς - πληκτρολογήστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r gnome2</userinput></screen> - - <para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>GNOME</application> από - τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε την Συλλογή των Ports:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/gnome2</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <para>Το <application>GNOME</application> χρειάζεται το σύστημα - αρχείων <filename>/proc</filename> για να λειτουργήσει σωστά. - Προσθέστε τη γραμμή</para> - - <programlisting>proc /proc procfs rw 0 0</programlisting> - - <para>στο αρχείο <filename>/etc/fstab</filename> για να γίνεται - αυτόματα προσάρτηση του &man.procfs.5; κατά την εκκίνηση του - συστήματος.</para> - - <para>Μόλις εγκατασταθεί το <application>GNOME</application>, θα - πρέπει να ρυθμιστεί ο διακομιστής X ώστε να εκκινεί το - <application>GNOME</application> αντί για τον προκαθορισμένο - διαχειριστή παραθύρων.</para> - - <para>Ο ευκολότερος τρόπος για να εκκινήσετε το - <application>GNOME</application> είναι με το - <application>GDM</application>, τον GNOME Display Manager. - Το <application>GDM</application> εγκαθίσταται ως μέρος - του <application>GNOME</application>, αλλά είναι ανενεργό - αρχικά. Μπορεί να ενεργοποιηθεί με την προσθήκη της - γραμμής</para> - - <programlisting>gdm_enable="YES"</programlisting> - - <para>στο αρχείο - <filename>/etc/rc.conf</filename>.</para> - - <para>Μόλις κάνετε επανεκκίνηση, - το <application>GDM</application> θα ξεκινήσει - αυτόματα.</para> - - <para>Επιπρόσθετα, είναι χρήσιμο να ξεκινούν όλες οι υπηρεσίες - τις οποίες απαιτεί το <application>GNOME</application> - ταυτόχρονα με την εκκίνηση του <application>GDM</application>. - Για να γίνεται αυτό προσθέστε τη γραμμή</para> - - <programlisting>gnome_enable="YES"</programlisting> - - <para>στο αρχείο <filename>/etc/rc.conf</filename>.</para> - - <para>Το <application>GNOME</application> μπορεί επίσης να ξεκινήσει - από την γραμμή εντολών ρυθμίζοντας κατάλληλα το αρχείο - <filename>.xinitrc</filename>. - Αν υπάρχει ήδη το αρχείο <filename>.xinitrc</filename>, απλώς - αντικαταστήστε την γραμμή που εκκινεί τον τρέχοντα διαχειριστή - παραθύρων με μία που να εκκινεί το - <application>/usr/local/bin/gnome-session</application>. - Αν δεν θέλετε να κάνετε περισσότερες ρυθμίσεις στο αρχείο, - χρειάζεται απλά να γράψετε:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/gnome-session" > ~/.xinitrc</userinput></screen> - - <para>Έπειτα, πληκτρολογήστε <command>startx</command>, και θα - ξεκινήσει το γραφικό περιβάλλον του - <application>GNOME</application></para> - - <note><para>Αν χρησιμοποιείτε κάποιο παλαιότερο display manager, - όπως το <application>XDM</application>, το παραπάνω δεν θα - λειτουργήσει. Στην περίπτωση αυτή, δημιουργήστε ένα εκτελέσιμο - αρχείο <filename>.xsession</filename> το οποίο να περιέχει την ίδια - εντολή. Τροποποιήστε το αρχείο <filename>.xsession</filename> - και αντικαταστήστε την εντολή του τρέχοντος διαχειριστή παραθύρων - με το - <application>/usr/local/bin/gnome-session</application>:</para> - </note> - - <screen>&prompt.user; <userinput>echo "#!/bin/sh" > ~/.xsession</userinput> -&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/gnome-session" >> ~/.xsession</userinput> -&prompt.user; <userinput>chmod +x ~/.xsession</userinput></screen> - - <para>Άλλη μια επιλογή είναι να ρυθμιστεί ο display manager ώστε να - επιτρέπει την επιλογή του διαχειριστή παραθύρων κατά την σύνδεση. - Το τμήμα <link linkend="x11-wm-kde-details">Λεπτομέρειες KDE</link> - εξηγεί πως μπορεί να γίνει αυτό μέσω του - <application>KDM</application>, του display manager του - <application>KDE</application>.</para> - </sect3> - </sect2> - - <sect2 id="x11-wm-kde"> - <title>KDE</title> - - <indexterm><primary>KDE</primary></indexterm> - - <sect3 id="x11-wm-kde-about"> - <title>Σχετικά με το KDE</title> - - <para>Το <application>KDE</application> είναι ένα σύγχρονο, εύκολο στη - χρήση, γραφικό περιβάλλον. Μερικά πράγματα που προσφέρει το - <application>KDE</application> στον χρήστη είναι:</para> - - <itemizedlist> - <listitem> - <para>Ένα όμορφο σύγχρονο περιβάλλον</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Ένα περιβάλλον με πλήρη δικτυακή διαφάνεια</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Ένα ενσωματωμένο σύστημα βοήθειας που επιτρέπει εύκολη, - συνεπή πρόσβαση στην βοήθεια για την χρήση του - <application>KDE</application> και των εφαρμογών - του</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Συνεπής εμφάνιση και συμπεριφορά όλων των εφαρμογών του - <application>KDE</application></para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Τυποποιημένα menu και γραμμές εργαλείων (toolbars), - συνδυασμοί πλήκτρων, χρωματικοί συνδυασμοί, κλπ.</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Διεθνείς ρυθμίσεις: το <application>KDE</application> - διατίθεται σε περισσότερες από 55 γλώσσες</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Κεντρικό και συνεπές σύστημα ρυθμίσεων βασισμένο σε - διαλόγους</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Μεγάλο αριθμό χρήσιμων εφαρμογών, σχεδιασμένων ειδικά για το - <application>KDE</application></para> - </listitem> - </itemizedlist> - - <para>Το <application>KDE</application> συνοδεύεται από έναν - περιηγητή (browser) που ονομάζεται - <application>Konqueror</application>, και ανταγωνίζεται σοβαρά - τους άλλους περιηγητές των συστημάτων &unix;. - Περισσότερες πληροφορίες για το <application>KDE</application> - μπορείτε να βρείτε στο <ulink url="http://www.kde.org/">KDE - website</ulink>. Για πληροφορίες σχετικές με το &os; - και το <application>KDE</application>, συμβουλευθείτε τον - διαδικτυακό τόπο του - <ulink url="http://freebsd.kde.org/">KDE/FreeBSD</ulink>.</para> - - <para>Υπάρχουν διαθέσιμες δύο εκδόσεις του - <application>KDE</application> για το &os;. Η Έκδοση - 3, κυκλοφορεί αρκετό καιρό και είναι ακόμα διαθέσιμη στη Συλλογή - των Ports αν και δεν συντηρείται πλέον και παρουσιάζει προβλήματα. - Η έκδοση 4 ανανεώνεται συνεχώς και είναι η προεπιλογή των - χρηστών του <application>KDE</application>. - Οι δύο αυτές εκδόσεις μπορούν κάλιστα να συνυπάρχουν στον ίδιο - υπολογιστή.</para> - </sect3> - - <sect3 id="x11-wm-kde-install"> - <title>Εγκατάσταση του KDE</title> - - <para>Όπως και με το <application>GNOME</application> ή κάθε - άλλο γραφικό περιβάλλον, το λογισμικό μπορεί να εγκατασταθεί εύκολα - μέσω πακέτων ή από την Συλλογή των Ports:</para> - - <para>Για να εγκαταστήσετε το <application>KDE 3</application> μέσω - πακέτων από το δίκτυο, απλώς πληκτρολογήστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r kde</userinput></screen> - - <para>Για να εγκαταστήσετε το <application>KDE 4</application> μέσω - πακέτων από το δίκτυο, απλώς πληκτρολογήστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r kde4</userinput></screen> - - <para>Το &man.pkg.add.1; θα ανακτήσει αυτόματα την τελευταία έκδοση - της εφαρμογής.</para> - - <para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>KDE 3</application> από - τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε τη Συλλογή των Ports:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/kde3</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>KDE 4</application> από - τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε τη Συλλογή των Ports:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/kde4</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <para>Αφού εγκατασταθεί το <application>KDE</application>, - θα πρέπει να ρυθμιστεί ο διακομιστής X ώστε να το εκκινεί αντί για - τον προκαθορισμένο διαχειριστή παραθύρων. Αυτό γίνεται με την - αλλαγή του αρχείου <filename>.xinitrc</filename>:</para> - - <para>Για το <application>KDE 3</application>:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>echo "exec startkde" > ~/.xinitrc</userinput></screen> - - <para>Για το <application>KDE 4</application>:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>echo "exec /usr/local/kde4/bin/startkde" > ~/.xinitrc</userinput></screen> - - <para>Τώρα, όποτε το X Window System εκκινείται μέσω του - <command>startx</command>, το γραφικό περιβάλλον θα είναι το - <application>KDE</application>.</para> - - <para>Αν χρησιμοποιείτε κάποιο display manager όπως το - <application>XDM</application>, η ρύθμιση είναι λίγο - διαφορετική. Θα πρέπει αντί για το <filename>.xinitrc</filename> να - τροποποιήσετε το <filename>.xsession</filename>. Οδηγίες για το - <application>KDM</application> δίνονται αργότερα στο κεφάλαιο - αυτό.</para> - </sect3> - </sect2> - - <sect2 id="x11-wm-kde-details"> - <title>Περισσότερες Λεπτομέρειες για το KDE</title> - - <para>Τώρα που το <application>KDE</application> έχει εγκατασταθεί στο - σύστημα, μπορείτε να ανακαλύψετε τις περισσότερες λειτουργίες μέσω - των σελίδων βοήθειας ή δοκιμάζοντας μενού και επιλογές. Οι χρήστες - των &windows; η του &mac; θα αισθάνονται σαν στο σπίτι τους.</para> - - <para>Η καλύτερη βοήθεια για το <application>KDE</application> είναι η - on-line τεκμηρίωση. Το <application>KDE</application> - συνοδεύεται από τον δικό του περιηγητή, - τον <application>Konqueror</application>, πολλές χρήσιμες εφαρμογές, - και αναλυτική τεκμηρίωση. Το υπόλοιπο αυτής της ενότητας - συζητά τεχνικά θέματα που είναι δύσκολο να ανακαλυφθούν με - δοκιμές.</para> - - <sect3 id="x11-wm-kde-kdm"> - <title>Ο KDE Display Manager</title> - - <indexterm> - <primary>KDE</primary> - <secondary>display manager</secondary> - </indexterm> - - <para>Ο διαχειριστής ενός πολυχρηστικού συστήματος θέλει ενδεχομένως - η σύνδεση των χρηστών να γίνεται μέσω γραφικού περιβάλλοντος. - Όπως περιγράψαμε πρίν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το - <link linkend="x-xdm">XDM</link>. Όμως, το - <application>KDE</application> περιέχει μια - εναλλακτική επιλογή, το <application>KDM</application>, το οποίο - έχει σχεδιαστεί να είναι ποίο ελκυστικό και παρέχει περισσότερες - επιλογές κατά τη σύνδεση. Συγκεκριμένα, οι χρήστες μπορούν εύκολα - να επιλέξουν (μέσω μενού) ποίο γραφικό περιβάλλον - (<application>KDE</application>, <application>GNOME</application>, - ή κάποιο άλλο) θα εκτελεστεί μετά την σύνδεση τους.</para> - - <para>Για να ενεργοποιήσετε το <application>KDM</application>, θα - πρέπει να επεξεργαστείτε κάποια αρχεία, τα οποία είναι διαφορετικά - ανάλογα με την έκδοση του <application>KDE</application> που θα - χρησιμοποιήσετε.</para> - - <para>Για το <application>KDE 3</application>, θα πρέπει να - τροποποιήσετε την εγγραφή για το <literal>ttyv8</literal> στο - <filename>/etc/ttys</filename>, όπως φαίνεται παρακάτω:</para> - - <programlisting>ttyv8 "/usr/local/bin/kdm -nodaemon" xterm on secure</programlisting> - - <para>Για το <application>KDE 4</application>, θα πρέπει να - προσαρτήσετε το &man.procfs.5; και να προσθέσετε - την παρακάτω γραμμή στο <filename>/etc/rc.conf</filename>:</para> - - <programlisting>kdm4_enable="YES"</programlisting> - </sect3> - </sect2> - - <sect2 id="x11-wm-xfce"> - <title>Xfce</title> - - <sect3 id="x11-wm-xfce-about"> - <title>Σχετικά με το Xfce</title> - - <para>Το <application>Xfce</application> είναι ένα γραφικό περιβάλλον - που στηρίζεται στην βιβλιοθήκη GTK+ που χρησιμοποιείται και από το - <application>GNOME</application>, αλλά είναι πολύ πιο ελαφρύ και - προορίζεται για όσους θέλουν ένα απλό, αποτελεσματικό γραφικό - περιβάλλον που είναι εύκολο να χρησιμοποιηθεί και να ρυθμιστεί. - Οπτικά, μοιάζει πολύ με το <application>CDE</application>, που - συναντάται σε εμπορικά συστήματα &unix;. - Μερικά από τα χαρακτηριστικά του <application>Xfce</application> - είναι:</para> - - <itemizedlist> - <listitem> - <para>Ένα απλό, εύκολο στην χρήση γραφικό περιβάλλον</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Πλήρως παραμετροποιήσιμο με το ποντίκι, με drag and - drop, κλπ.</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Κεντρικό panel παρόμοιο με του - <application>CDE</application>, με μενού, μικρο-εφαρμογές και - πλήκτρα εκκίνησης εφαρμογών</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Ολοκληρωμένος διαχειριστής παραθύρων, διαχειριστής - αρχείων, διαχειριστής ήχου, συμβατότητα με το - <application>GNOME</application>, και άλλα</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Δυνατότητα χρήσης θεμάτων (themes, αφού χρησιμοποιεί - το GTK+)</para> - </listitem> - - <listitem> - <para>Γρήγορο, ελαφρύ και αποτελεσματικό: ιδανικό για - παλαιότερα/πιο αργά μηχανήματα ή μηχανήματα με λίγη - μνήμη</para> - </listitem> - </itemizedlist> - - <para>Περισσότερες πληροφορίες για το <application>Xfce</application> - μπορείτε να βρείτε στη <ulink url="http://www.xfce.org/">δικτυακή - τοποθεσία του Xfce</ulink>.</para> - </sect3> - - <sect3 id="x11-wm-xfce-install"> - <title>Εγκατάσταση του Xfce</title> - - <para>Υπάρχει (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) έτοιμο πακέτο - για το <application>Xfce</application>. Για να το εγκαταστήσετε, - απλώς πληκτρολογήστε:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r xfce4</userinput></screen> - - <para>Εναλλακτικά, για να το μεταγλωττίσετε από τον πηγαίο κώδικα, - χρησιμοποιήστε την Συλλογή των Ports:</para> - - <screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11-wm/xfce4</userinput> -&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen> - - <para>Τώρα, πείτε στον διακομιστή X να εκκινήσει το - <application>Xfce</application> την επόμενη φορά που θα γίνει - εκκίνηση του γραφικού περιβάλλοντος. Απλώς πληκτρολογήστε το - παρακάτω:</para> - - <screen>&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/startxfce4" > ~/.xinitrc</userinput></screen> - - <para>Την επόμενη φορά που θα εκκινήσετε το Χ, θα εμφανιστεί το - <application>Xfce</application>. Όπως και προηγουμένως, αν - χρησιμοποιείτε κάποιο display manager όπως το - <application>XDM</application>, δημιουργήστε ένα αρχείο - <filename>.xsession</filename>, όπως περιγράφεται στην παράγραφο - του <link linkend="x11-wm-gnome">GNOME</link>, αλλά - με την εντολή <filename>/usr/local/bin/startxfce4</filename>, - ή ρυθμίστε τον display manager να επιτρέπει - την επιλογή γραφικού περιβάλλοντος, όπως περιγράφεται στην παράγραφο - σχετικά με το <link linkend="x11-wm-kde-kdm">kdm</link>.</para> - </sect3> - </sect2> - </sect1> -</chapter> |