JohnFerrell 2008 Η Ομάδα Τεκμηρίωσης του &os; $FreeBSD$ $FreeBSD$ &tm-attrib.freebsd; &tm-attrib.linux; &tm-attrib.intel; &tm-attrib.redhat; &tm-attrib.unix; &tm-attrib.general; Το κείμενο αυτό έχει σκοπό να βοηθήσει στη γρήγορη εξοικείωση χρηστών &linux; μέσου / προχωρημένου επιπέδου με τις βασικές έννοιες του &os; Το κείμενο αυτό τονίζει τις διαφορές μεταξύ του &os; και του &linux; ώστε μέσοι ή προχωρημένοι χρήστες του &linux; να μπορούν γρήγορα να προσαρμοστούν στις βασικές έννοιες του &os;. Πρόκειται για μια τεχνική εισαγωγή στο &os;, και δεν θα αναφερθούμε σε τυχόν φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ των δύο συστημάτων. Το κείμενο αυτό υποθέτει ότι έχετε ήδη εγκαταστήσει το &os;. Αν δεν έχετε εγκαταστήσει το &os; ή χρειάζεστε βοήθεια με την διαδικασία εγκατάστασης του, παρακαλούμε να διαβάσετε το κεφάλαιο Εγκαθιστώντας το FreeBSD στο Εγχειρίδιο του &os;. Όσοι έρχονται από το &linux; συχνά εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν ότι το Bash δεν είναι το προεπιλεγμένο κέλυφος στο &os;. Στην πραγματικότητα, το Bash δεν υπάρχει καν στην βασική διανομή του &os;. Αντίθετα, το &os; χρησιμοποιεί το &man.tcsh.1; ως το προεπιλεγμένο κέλυφος. Το Bash καθώς και άλλα κελύφη που ίσως θέλετε να εγκαταστήσετε, είναι διαθέσιμα στη Συλλογή Πακέτων και Ports του &os;. Αν εγκαταστήσετε διαφορετικά κελύφη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή &man.chsh.1; για να αλλάξετε το προεπιλεγμένο κέλυφος κάποιου χρήστη. Σας συνιστούμε ωστόσο να αφήσετε το κέλυφος του root στο προεπιλεγμένο. Ο λόγος για αυτό είναι ότι τα κελύφη που δεν περιλαμβάνονται στην βασική διανομή του &os;, εγκαθίστανται στην τοποθεσία /usr/local/bin ή /usr/bin. Σε περίπτωση προβλήματος, είναι πιθανόν τα συστήματα αρχείων όπου βρίσκονται τα /usr/local/bin και /usr/bin να μην μπορούν να προσαρτηθούν. Στην περίπτωση αυτή, ο root δεν θα είχε πρόσβαση στο προεπιλεγμένο του κέλυφος, εμποδίζοντας έτσι και την είσοδο του στο σύστημα. Για το λόγο αυτό, υπάρχει ένας δεύτερος λογαριασμός όμοιος με τον root, ο toor, ο οποίος δημιουργήθηκε ειδικά για να χρησιμοποιείται με κάποιο άλλο κέλυφος. Δείτε τις Συχνές Ερωτήσεις Ασφαλείας σχετικά με τον λογαριασμό toor. Εκτός από την παραδοσιακή μέθοδο εγκατάστασης λογισμικού του &unix; (κατέβασμα του πηγαίου κώδικα, αποσυμπίεση του αρχείου, επεξεργασία και μεταγλώττιση), το &os; προσφέρει δύο ακόμα μεθόδους για την εγκατάσταση εφαρμογών: τα πακέτα και τα ports. Για μια πλήρη λίστα όλων των διαθέσιμων πακέτων και ports, δείτε εδώ. Τα πακέτα είναι προ-μεταγλωττισμένες εφαρμογές, θα λέγαμε το αντίστοιχο για το &os; των αρχείων .deb σε συστήματα Debian/Ubuntu και των αρχείων .rpm σε συστήματα Red Hat/Fedora. Τα πακέτα εγκαθίστανται χρησιμοποιώντας την εντολή &man.pkg.add.1;. Για παράδειγμα, η ακόλουθη εντολή εγκαθιστά τον Apache 2.2: &prompt.root; pkg_add /tmp/apache-2.2.6_2.tbz Η χρήση της παραμέτρου -r οδηγεί την &man.pkg.add.1; να κατεβάσει αυτόματα τόσο το πακέτο, όσο και τις εξαρτήσεις του, και να το εγκαταστήσει: &prompt.root; pkg_add -r apache22 Fetching ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-6.2-release/Latest/apache22.tbz... Done. Fetching ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-6.2-release/All/expat-2.0.0_1.tbz... Done. Fetching ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-6.2-release/All/perl-5.8.8_1.tbz... Done. [snip] To run apache www server from startup, add apache22_enable="YES" in your /etc/rc.conf. Extra options can be found in startup script. Αν χρησιμοποιείτε μια επίσημη έκδοση του &os; (6.2, 6.3, 7.0, κλπ. που γενικά μπορείτε να εγκαταστήσετε από CD-ROM) η εντολή pkg_add -r θα κατεβάσει τα πακέτα που φτιάχτηκαν για αυτή τη συγκεκριμένη έκδοση. Τα πακέτα αυτά ίσως δεν περιέχουν τις πλέον τελευταίες εκδόσεις των εφαρμογών. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την μεταβλητή περιβάλλοντος PACKAGESITE για να παρακάμψετε αυτή την προεπιλεγμένη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, θέτοντας την PACKAGESITE στην τιμή ftp://ftp.freebsd.org/pub/FreeBSD/ports/i386/packages-6-stable/Latest/ θα κατεβάσετε τα πιο πρόσφατα πακέτα που υπάρχουν για τη σειρά 6.X. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα πακέτα, παρακαλούμε διαβάστε την ενότητα 4.4 στο Εγχειρίδιο του &os;: Χρησιμοποιώντας το Σύστημα Packages. Η δεύτερη μέθοδος για την εγκατάσταση εφαρμογών στο &os; είναι η Συλλογή των Ports. Η Συλλογή των Ports είναι ένα πλαίσιο λειτουργιών που αποτελείται από Makefiles και αρχεία διαφορών (patches) τα οποία έχουν δημιουργηθεί ειδικά, ώστε να είναι δυνατή η εγκατάσταση διάφορων εφαρμογών στο &os; από τον πηγαίο κώδικα τους. Όταν εγκαθιστάτε ένα port, το σύστημα θα κατεβάσει τον πηγαίο κώδικα, θα εφαρμόσει όλες τις απαιτούμενες αλλαγές χρησιμοποιώντας τα patches, θα μεταγλωττίσει τον κώδικα, και τέλος θα εγκαταστήσει την εφαρμογή. Θα ακολουθήσει την ίδια διαδικασία και για οποιαδήποτε τυχόν εξαρτώμενα προγράμματα. Μπορείτε να βρείτε την Συλλογή των Ports (η οποία μερικές φορές αναφέρεται και ως δέντρο των ports), στον κατάλογο /usr/ports. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι εγκαταστήσατε την Συλλογή των Ports κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης του &os;. Αν δεν το έχετε κάνει, μπορείτε να την προσθέσετε από το CD εγκατάστασης με την βοήθεια του &man.sysinstall.8; ή να την κατεβάσετε από τους εξυπηρετητές του &os; χρησιμοποιώντας την εντολή &man.csup.1; ή την εντολή &man.portsnap.8;. Μπορείτε να βρείτε λεπτομερείς οδηγίες για την εγκατάσταση της Συλλογής των Ports στην ενότητα 4.5.1 του εγχειριδίου. Η εγκατάσταση ενός port είναι γενικά τόσο απλή όσο το να εισέλθετε στον κατάλογο του και να ξεκινήσετε την διαδικασία μεταγλώττισης. Στο ακόλουθο παράδειγμα γίνεται εγκατάσταση του Apache 2.2 από την Συλλογή των Ports: &prompt.root; cd /usr/ports/www/apache22 &prompt.root; make install clean Ένα σημαντικό πλεονέκτημα της χρήσης ports στην εγκατάσταση λογισμικού είναι η ικανότητα προσαρμογής των επιλογών εγκατάστασης. Για παράδειγμα, όταν εγκαθιστάτε τον Apache 2.2 από τα ports μπορείτε να ενεργοποιήσετε την επιλογή mod_ldap θέτοντας απλώς τιμή στη μεταβλητή WITH_LDAP του &man.make.1;: &prompt.root; cd /usr/ports/www/apache22 &prompt.root; make WITH_LDAP="YES" install clean Διαβάστε την ενότητα 4.5 του Εγχειριδίου του &os;, Χρησιμοποιώντας την Ports Collection, για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Συλλογή των Ports. Τα πακέτα είναι στην πραγματικότητα απλώς προ-μεταγλωττισμένα ports, άρα είναι περισσότερο θέμα επιλογής αν είναι επιθυμητή η εγκατάσταση από τον πηγαίο κώδικα ή από έτοιμα εκτελέσιμα. Κάθε μέθοδος έχει τα πλεονεκτήματα της: Πιο γρήγορη εγκατάσταση (η μεταγλώττιση μεγάλων εφαρμογών μπορεί να διαρκέσει αρκετή ώρα). Δεν χρειάζεται να κατανοείτε πως γίνεται η μεταγλώττιση του λογισμικού. Δεν χρειάζεται να εγκαταστήσετε μεταγλωττιστές στο σύστημα σας. Ικανότητα προσαρμογής των επιλογών εγκατάστασης. (Τα πακέτα συνήθως μεταγλωττίζονται με τις προεπιλεγμένες επιλογές). Με τα ports μπορείτε να προσαρμόσετε διάφορες επιλογές, όπως την μεταγλώττιση πρόσθετων αρθρωμάτων, ή αλλαγή της προεπιλεγμένης θέσης εγκατάστασης. Μπορείτε να βάλετε τις δικές σας αλλαγές (patches) αν το επιθυμείτε. Αν δεν έχετε ειδικές απαιτήσεις, τα πακέτα πιθανόν θα σας καλύψουν μια χαρά. Αν ωστόσο χρειάζεται να προσαρμόσετε κάποιες επιλογές, τότε η μέθοδος των ports είναι η καλύτερη. (Και θυμηθείτε, αν χρειάζεστε προσαρμογή αλλά προτιμάτε τα πακέτα, μπορείτε μέσω της συλλογής των ports να φτιάξετε τα δικά σας προσαρμοσμένα πακέτα χρησιμοποιώντας την εντολή make package και αντιγράφοντας τα πακέτα που δημιουργήσατε σε άλλα μηχανήματα.) Το &linux; χρησιμοποιεί το σύστημα εκκίνησης SysV, ενώ το &os; χρησιμοποιεί το παραδοσιακό σύστημα εκκίνησης BSD. Στο σύστημα &man.init.8; τύπου BSD, δεν υπάρχουν run-levels, ούτε το αρχείο /etc/inittab. Αντί για αυτά, η εκκίνηση ελέγχεται από ένα script εκκίνησης, το &man.rc.8;. To script /etc/rc διαβάζει το αρχείο /etc/defaults/rc.conf και το αρχείο /etc/rc.conf για να καθορίσει ποιες υπηρεσίες πρόκειται να ξεκινήσουν. Οι υπηρεσίες αυτές ξεκινάνε με την εκτέλεση των αντίστοιχων script εκκίνησης που βρίσκονται στους καταλόγους /etc/rc.d/ και /usr/local/etc/rc.d/. Τα scripts αυτά είναι παρόμοια με τα scripts που βρίσκονται στον κατάλογο /etc/init.d/ σε συστήματα &linux;. Γιατί υπάρχουν δύο τοποθεσίες για τα scripts εκκίνησης των υπηρεσιών; Τα scripts που βρίσκονται στον κατάλογο /etc/rc.d/ είναι για εφαρμογές που ανήκουν στο βασικό σύστημα. (Για παράδειγμα, τις &man.cron.8;, &man.sshd.8;, &man.syslog.3;, και άλλες.) Τα scripts που βρίσκονται στον κατάλογο /usr/local/etc/rc.d/ είναι για εφαρμογές που έχουν εγκατασταθεί από τους χρήστες, όπως για παράδειγμα ο Apache, το Squid, κ.λ.π. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του βασικού συστήματος και των εφαρμογών χρήστη; Το &os; αναπτύσσεται ως ένα πλήρες λειτουργικό σύστημα. Με άλλα λόγια, ο πυρήνας, οι βιβλιοθήκες του συστήματος, οι βασικές εντολές (userland, τα προγράμματα όπως το &man.ls.1;, &man.cat.1;, &man.cp.1; κλπ.), αναπτύσσονται και δημοσιεύονται μαζί, ως σύνολο. Αυτό αναφέρεται και ως βασικό σύστημα. Οι εφαρμογές που εγκαθίστανται από τους χρήστες, δεν ανήκουν στο βασικό σύστημα, και τέτοιες είναι για παράδειγμα ο Apache, το X11, ο Mozilla Firefox, κλπ. Αυτού του είδους οι εφαρμογές, γενικά εγκαθίστανται με τη χρήση της Συλλογής Πακέτων και Ports του &os;. Για να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο βασικό σύστημα, οι εφαρμογές χρήστη συνήθως εγκαθίστανται σε υποκαταλόγους του /usr/local/. Έτσι τα εκτελέσιμα προγράμματα των χρηστών βρίσκονται συνήθως στον κατάλογο /usr/local/bin/, τα αντίστοιχα αρχεία ρυθμίσεων τους στον κατάλογο /usr/local/etc/, κ.ο.κ. Οι υπηρεσίες ενεργοποιούνται με την προσθήκη μιας εγγραφής τύπου ΌνομαΥπηρεσίας_enable="YES" στο αρχείο /etc/rc.conf (&man.rc.conf.5;). Ρίξτε μια ματιά στο αρχείο /etc/defaults/rc.conf για να δείτε τις προεπιλογές του συστήματος. Οι ρυθμίσεις που κάνουμε στο αρχείο /etc/rc.conf υπερισχύουν έναντι των προεπιλογών αυτών. Επίσης, κατά την εγκατάσταση πρόσθετων εφαρμογών, βεβαιωθείτε ότι διαβάσατε την αντίστοιχη τεκμηρίωση για να βρείτε πως να ενεργοποιήσετε τυχόν σχετικές υπηρεσίες. Το ακόλουθο απόσπασμα από το αρχείο /etc/rc.conf ενεργοποιεί την υπηρεσία &man.sshd.8; και τον Apache 2.2. Επίσης καθορίζει ότι ο Apache θα ξεκινήσει με ενεργοποιημένη τη δυνατότητα SSL. # enable SSHD sshd_enable="YES" # enable Apache with SSL apache22_enable="YES" apache22_flags="-DSSL" Από τη στιγμή που μια υπηρεσία ενεργοποιηθεί στο αρχείο /etc/rc.conf, μπορείτε να την ξεκινήσετε απευθείας από τη γραμμή εντολών (χωρίς να χρειάζεται να επανεκκινήσετε το σύστημα σας): &prompt.root; /etc/rc.d/sshd start Αν μια υπηρεσία δεν έχει ενεργοποιηθεί στο αρχείο αυτό, μπορείτε να εξαναγκάσετε την εκκίνηση της από την γραμμή εντολών με την επιλογή forcestart: &prompt.root; /etc/rc.d/sshd forcestart Αντί για το γενικό αναγνωριστικό τύπου ethX που χρησιμοποιεί το &linux; για την αναγνώριση μιας διεπαφής δικτύου, το &os; χρησιμοποιεί ως αναγνωριστικό το όνομα του προγράμματος οδήγησης ακολουθούμενο από ένα αριθμό. Η ακόλουθη έξοδος από την εντολή &man.ifconfig.8; δείχνει δύο κάρτες δικτύου &intel; Pro 1000 (με αναγνωριστικά em0 and em1): &prompt.user; ifconfig em0: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 options=b<RXCSUM,TXCSUM,VLAN_MTU> inet 10.10.10.100 netmask 0xffffff00 broadcast 10.10.10.255 ether 00:50:56:a7:70:b2 media: Ethernet autoselect (1000baseTX <full-duplex>) status: active em1: flags=8843<UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500 options=b<RXCSUM,TXCSUM,VLAN_MTU> inet 192.168.10.222 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.10.255 ether 00:50:56:a7:03:2b media: Ethernet autoselect (1000baseTX <full-duplex>) status: active Μπορείτε να αναθέσετε μια διεύθυνση IP σε μια διεπαφή δικτύου με τη χρήση της εντολής &man.ifconfig.8;. Για να γίνει μόνιμη ωστόσο αυτή η αλλαγή, και να μην χάνεται σε κάθε επανεκκίνηση, θα πρέπει να την περιλάβετε στο αρχείο /etc/rc.conf. Στο ακόλουθο παράδειγμα φαίνεται η καταχώρηση που περιλαμβάνει το όνομα του υπολογιστή (hostname), την διεύθυνση IP, καθώς και την προεπιλεγμένη πύλη (defaultrouter): hostname="server1.example.com" ifconfig_em0="inet 10.10.10.100 netmask 255.255.255.0" defaultrouter="10.10.10.1" Χρησιμοποιήστε την ακόλουθη καταχώρηση για να καθορίσετε ότι μια διεπαφή θα λαμβάνει ρυθμίσεις μέσω DHCP: hostname="server1.example.com" ifconfig_em0="DHCP" Στο &linux; χρησιμοποιείται το IPTABLES το οποίο παρέχει υπηρεσίες firewall σε επίπεδο πυρήνα. Το &os; παρέχει επίσης firewall μέσω του πυρήνα. Για την ακρίβεια, το &os; παρέχει τρία firewalls: IPFIREWALL IPFILTER PF Το IPFIREWALL ή IPFW (η εντολή χειρισμού των κανόνων του IPFW είναι η &man.ipfw.8;) είναι το firewall που έχει αναπτυχθεί και συντηρείται από την ομάδα ανάπτυξης του &os;. Το IPFW μπορεί να συνδυαστεί με το &man.dummynet.4; για να παρέχει δυνατότητες διαμόρφωσης της κίνησης πακέτων (traffic shaping) και να εξομοιώνει διαφορετικούς τύπους συνδέσεων δικτύου. Παράδειγμα ενός κανόνα του IPFW που επιτρέπει εισερχόμενα δεδομένα προς την υπηρεσία SSH: ipfw add allow tcp from any to me 22 in via $ext_if Το IPFILTER είναι μια εφαρμογή firewall που αναπτύσσεται από τον Darren Reed. Δεν έχει φτιαχτεί ειδικά για το &os;, και έχει μεταφερθεί και σε άλλα λειτουργικά, συμπεριλαμβανομένων των NetBSD, OpenBSD, SunOS, HP/UX, και Solaris. Παράδειγμα ενός κανόνα για το IPFILTER που επιτρέπει εισερχόμενα δεδομένα προς την υπηρεσία SSH: pass in on $ext_if proto tcp from any to any port = 22 Η τελευταία εφαρμογή firewall, το PF, αναπτύσσεται από το OpenBSD project. Το PF δημιουργήθηκε ως αντικαταστάτης του IPFILTER, και έτσι η σύνταξη του PF είναι αρκετά παρόμοια με αυτή του IPFILTER. Το PF μπορεί να συνδυαστεί με το &man.altq.4; για να παρέχει υπηρεσίες τύπου QoS. Παράδειγμα κανόνα του PF που επιτρέπει εισερχόμενα δεδομένα προς την υπηρεσία SSH: pass in on $ext_if inet proto tcp from any to ($ext_if) port 22 Υπάρχουν τρεις μέθοδοι για την αναβάθμιση ενός συστήματος &os;: Μέσω του πηγαίου κώδικα, μέσω έτοιμων (binary) αναβαθμίσεων, και μέσω των CD εγκατάστασης. Η εγκατάσταση μέσω του πηγαίου κώδικα είναι η πιο πολύπλοκη, αλλά προσφέρει και τη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει το συγχρονισμό του τοπικού αντιγράφου του πηγαίου κώδικα του &os; με τον κώδικα του &os; που βρίσκεται στους εξυπηρετητές CVS (Concurrent Versioning System). Από τη στιγμή που το τοπικό αντίγραφο πηγαίου κώδικα είναι ανανεωμένο, μπορείτε να μεταγλωττίσετε νέες εκδόσεις του πυρήνα και των βασικών προγραμμάτων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το σύστημα αναβάθμισης μέσω πηγαίου κώδικα, δείτε το κεφάλαιο Ενημέρωση και Αναβάθμιση στο Εγχειρίδιο του &os;. Οι έτοιμες (binary) αναβαθμίσεις, είναι παρόμοιες με τη χρήση της εντολής yum ή apt-get για την αναβάθμιση ενός συστήματος &linux;. Η εντολή &man.freebsd-update.8; θα κατεβάσει τις αναβαθμίσεις και θα τις εγκαταστήσει. Μπορείτε να καθορίσετε την αυτόματη, ανά τακτά διαστήματα εκτέλεση της, με τη χρήση του &man.cron.8;. Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε το &man.cron.8; για προγραμματισμένες αναβαθμίσεις, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε την εντολή freebsd-update cron στο αρχείο &man.crontab.1; για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα να γίνεται ανανέωση την ίδια στιγμή από ένα μεγάλο αριθμό μηχανημάτων. 0 3 * * * root /usr/sbin/freebsd-update cron Η τελευταία επιλογή αναβάθμισης, μέσω των CD εγκατάστασης, είναι αρκετά ξεκάθαρη. Απλώς εκκινήστε από το CD εγκατάστασης και επιλέξτε την αντίστοιχη επιλογή αναβάθμισης (upgrade). Στο &linux;, θα χρειαστεί να δείτε το /proc/sys/net/ipv4/ip_forward για να καθορίσετε αν είναι ενεργοποιημένη η προώθηση IP (IP forwarding). Στο &os; θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το &man.sysctl.8; για να δείτε αυτή και άλλες ρυθμίσεις του συστήματος, καθώς το &man.procfs.5; θεωρείται παρωχημένο σε πρόσφατες εκδόσεις του λειτουργικού. (Αν και η εντολή sysctl είναι επίσης διαθέσιμη και στο &linux;). Στο παράδειγμα της προώθησης IP, θα χρησιμοποιούσαμε την ακόλουθη εντολή για να καθορίσουμε αν η δυνατότητα αυτή είναι ενεργοποιημένη σε ένα &os; σύστημα: &prompt.user; sysctl net.inet.ip.forwarding net.inet.ip.forwarding: 0 Η επιλογή -a χρησιμοποιείται για να πάρουμε μια λίστα με όλες τις ρυθμίσεις του συστήματος: &prompt.user; sysctl -a kern.ostype: FreeBSD kern.osrelease: 6.2-RELEASE-p9 kern.osrevision: 199506 kern.version: FreeBSD 6.2-RELEASE-p9 #0: Thu Nov 29 04:07:33 UTC 2007 root@i386-builder.daemonology.net:/usr/obj/usr/src/sys/GENERIC kern.maxvnodes: 17517 kern.maxproc: 1988 kern.maxfiles: 3976 kern.argmax: 262144 kern.securelevel: -1 kern.hostname: server1 kern.hostid: 0 kern.clockrate: { hz = 1000, tick = 1000, profhz = 666, stathz = 133 } kern.posix1version: 200112 ... Κάποιες από τις τιμές που δείχνει η εντολή sysctl είναι μόνο για ανάγνωση. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου απαιτείται το procfs, όπως για παράδειγμα όταν εκτελείτε παλιότερο λογισμικό, το οποίο κάνει χρήση της εντολής &man.truss.1; για την ανίχνευση των κλήσεων συστήματος, και για την Συμβατότητα με Εκτελέσιμα του &linux;. (Αν και η Συμβατότητα με Εκτελέσιμα του &linux; χρησιμοποιεί το δικό της procfs, το &man.linprocfs.5;). Αν χρειάζεται να προσαρτήσετε το procfs, μπορείτε να προσθέσετε την ακόλουθη εγγραφή στο αρχείο /etc/fstab: proc /proc procfs rw,noauto 0 0 Η επιλογή noauto θα εμποδίσει την αυτόματη προσάρτηση του /proc κατά την εκκίνηση του συστήματος. Προσαρτήστε κατόπιν την procfs χρησιμοποιώντας την ακόλουθη εντολή: &prompt.root; mount /proc Εντολή του &linux; (Red Hat/Debian) Αντίστοιχη εντολή &os; Σκοπός yum install package / apt-get install package pkg_add -r package Εγκατάσταση πακέτου από απομακρυσμένο εξυπηρετητή rpm -ivh package / dpkg -i package pkg_add -v package Εγκατάσταση πακέτου rpm -qa / dpkg -l pkg_info Λίστα εγκατεστημένων πακέτων Εντολή &linux; Αντίστοιχη εντολή &os; Σκοπός lspci pciconf Λίστα συσκευών PCI lsmod kldstat Λίστα φορτωμένων αρθρωμάτων πυρήνα modprobe kldload / kldunload Φόρτωση/Αποφόρτωση αρθρωμάτων πυρήνα strace truss Ανίχνευση κλήσεων συστήματος Ευελπιστούμε ότι αυτό το κείμενο σας παρείχε αρκετές πληροφορίες για να ξεκινήσετε με το &os;. Για περισσότερες και πιο λεπτομερείς πληροφορίες, παρακαλούμε να διαβάσετε το Εγχειρίδιο του &os; το οποίο επίσης περιέχει και πολλά θέματα που δεν καλύφθηκαν καθόλου στο παρόν κείμενο.